بزرگنمايي:

پیام ویژه - فرارو /متن پیش رو در فرارو منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
جلال ساداتیان به فرارو گفت: «نتانیاهو برای حفظ جایگاه خود حاضر است همه نظم خاورمیانه و منطقه و حتی جهان را به هم بریزد. سناتور چاک شومر، رهبر دموکرات‌ها در سنای آمریکا، طی هفته گذشته در سخنانی اشاره کرد که نتانیاهو برای تثبیت جایگاه خود، اقدامات اخیر را انجام داده است و باید انتخابات زودهنگام در اسرائیل شکل گرفته و نتانیاهو نیز به سمت آتش بس فوری برود. اما مسئله این است که نتانیاهو هیچ اعتنایی به منتقدان خود و حتی منتقدان آمریکایی خود ندارد. حتی اسرائیل در تدارک حمله‌ای جدید در رفح است و هر آن ممکن است یک فاجعه انسانی دیگر در آن منطقه نیز شکل بگیرد. رفتار‌های نتانیاهو نشان می‌دهد که وی به وضوح به آخر خط رسیده و برای این که از این بن بست نجات پیدا کند، دست به هر جنایتی می‌زند. او تلاش دارد دامنه درگیری‌ها را به شکل مستقیم به ایران بکشاند. نتانیاهو می‌داند که با ورود ایران به جنگ، ایالات متحده نمی‌تواند کنار ایستاده و فقط تماشاچی باشد. نتانیاهو به علت تظاهرات داخلی اسرائیل که از سوی احزاب مخالف، خانواده‌های گروگان‌های اسیر در دست حماس و معترضان به شرایط اقتصادی، به شدت تحت فشار قرار دارد. به همین دلیل، با جنگ طلبی مداوم به دنبال ایجاد یک منفذ برای تداوم فعالیت خود است. اما تنها دستاورد نتانیاهو تا این لحظه فقط کشتار است.»
وی افزود: «اسرائیل هیچ تمایلی به ایجاد آتش بس دائم در غزه ندارد و نه تنها حقوق بشر را در منطقه رعایت نکرده بلکه اقدام به نسل کشی هم می‌کند. باقی ماندن 400 جنازه در بیمارستان شفاء پس از حمله اسرائیل نشان می‌دهد؛ اسرائیل مایل است یا جمعیت غزه را کاملا از بین ببرد یا به حداقل ممکن برساند. این اتفاقات با آن چه که آمریکا مطرح می‌کند و خود را دوستدار و حامی حقوق بشر معرفی می‌کند در تضاد کامل قرار دارد. حالا و در چنین شرایطی نتانیاهو به دنبال این است که ایران را نیز به عنوان یک ضلع جدید وارد جنگ کرده و همه انتقادات داخلی و خارجی را به دست فراموشی بسپارد. نتانیاهو مسئول همه اقدامات حشدالشعبی، حزب الله و حوثی‌ها را ایران می‌داند و انگشت اتهام را به سمت کشور ما می‌گیرد، در نتیجه می‌خواهد پای ایران را به شکل مستقیم به ماجرای درگیری باز کند.»
دیپلمات پیشین ایران در انگلستان گفت: «حرکت ددمنشانه و سخیف اسرائیل در قالب حمله به کنسولگری ایران در سوریه نمونه‌ای از تلاش‌های جدید اسرائیل برای افزایش دامنه جنگ است. حتی مقامات رسمی آمریکا نیز نسبت به اقدامات نتانیاهو نگرش مثبتی ندارند و از تبعات آتی آن ابراز نگرانی می‌کنند. آمریکایی‌ها به علت قرار داشتن در سال انتخابات، هیچ علاقه‌ای به درگیری ندارند، آن‌ها می‌دانند که روسیه و چین ترجیح می‌دهند آمریکا در منطقه درگیر شود تا آنان نیز در سایه این درگیری به اهداف و منافع خود برسند. اگرچه لابی اسرائیل در داخل ایالات متحده بر دولت آمریکا نفوذ دارد، اما ادامه این روند، لابی اعراب داخل ایالات متحده را که دارای حق رای هستند، نابود می‌کند. این چالش‌ها و ناهماهنگی‌ها است که بر دولت آمریکا فشار وارد می‌کند و اتفاقا به همین دلیل است که ایالات متحده در تلاش است هر چه سریعتر قائله جنگ غزه را خاتمه دهد. نتانیاهو تصور می‌کند هر نوع آتش بس به منزله تثبیت موقعیت حماس و اعلام پیروزی حماس خواهد بود و در نتیجه تمایلی به آتش بس ندارد.»
وی افزود: «ایران که می‌داند مدام در معرض تهدید است، نیز باید مراقبت‌های امنیتی داخل کشور را افزایش دهد و هم در نقاطی مثل سوریه که به شکل مستشاری حضور دارد، مراقبت‌های امنیتی را توسعه دهد. فراموش نکنیم که همین افرادی که هم اکنون در معرض حمله قرار گرفته اند، از مدت‌ها پیش، تحت نظر اسرائیل بوده اند. در چنین شرایطی مسائل امنیتی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. با تکرار حملات اسرائیل، افکار عمومی داخل کشور نیز به سمتی می‌رود که انتظار دارد نسبت به حملات واکنش نشان بدهیم و عدم اقدام عملی ایران به اشتباه تفسیر می‌شود.»
مدیر کل پیشین شرق آسیای وزارت خارجه گفت: «آمریکا در بیانیه‌ای اعلام کرده که هیچگونه نقش و اطلاعی از تصمیم اسرائیل برای حمله به کنسولگری ایران نداشته و در نتیجه مسئولیتی هم در این زمینه بر عهده ندارد یا حامی این اتفاق نیست. اما علت این که ایران مدام آمریکا را مسئول این موضوع می‌داند، می‌تواند این باشد که آمریکا مجبور شود با صراحت بیشتری، همدستی با اسرائیل را تکذیب کند. اما این که آیا این استراتژی واقعا می‌تواند راه حل موثری برای جدا کردن آمریکا و اسرائیل از یکدیگر باشد را بعید می‌دانم. یک راه حل دیپلماتیک و موثر، می‌تواند طرح سوال باشد. درواقع حالا که آمریکا را مخاطب قرار می‌دهیم، می‌توانیم بپرسیم؛ «آیا آمریکا اقدامات اسرائیل را تایید می‌کند؟» اگر به این شکل طرح سوال کنیم می‌توانیم به نتایج بهتری دست پیدا کنیم. اسرائیل هم اکنون در تنگنای بدی افتاده و بازی دیپلماتیکی که شکل گرفته تا این لحظه با خویشتن داری ایران همراه شده است؛ این یعنی ایران هنوز در بازی اسرائیل وارد نشده است. اما نتایناهو این رفتار‌ها را ادامه خواهد داد با این امید که ایران را وارد بازی خود کند. این که این روز چه زمانی خواهد بود و یا اصلا رخ خواهد داد یا نه یک معماست. ما نمی‌دانیم که ایا انتخابات داخلی در اسرائیل رخ خواهد داد یا آمریکایی‌ها به مرحله‌ای خواهند رسید که فاصله و کمک‌های خود با اسرائیل را افزایش دهند؟ هر چند بعید به نظر می‌رسد، اما هر تغییری می‌تواند نتایج آینده را به شدت تغییر دهد. اخیرا رسانه‌های آمریکایی در تحلیل‌های خود مدام به این نکته تاکید دارند که بروز جنگ جدید در منطقه برای همه خسارت بار خواهد بود. حالا باید دید آیا آمریکایی‌ها به این سمت خواهند رفت که جنگ را پایان دهند یا خیر. به نظر می‌رسد شاهد شکل گیری نوعی اراده در دولت ایالات متحده برای حذف نتانیاهو هستیم.»