پیام ویژه-انصراف لاریجانی از سخنرانی راهپیمایی 22 بهمن کرج
ظاهرا شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی که بانی برگزاری مراسم 22 بهمن است
تصمیم گرفته بود علی لاریجانی در راهپیمایی 22 بهمن کرج سخنرانی کند. دیروز
در حاشیه نمازجمعه کرج جمعی از نمازگزاران با امضای طوماری مخالفت خود را
با این انتخاب اعلام کردند.
همزمان، آیت‌الله سید محمدمهدی حسینی همدانی، امام جمعه کرج هم در بخشی
از خطبه‌ها با تاکید بر اینکه گویا انتخاب سخنران مراسم روز 22 بهمن در کرج
از طرف مرکز بوده است، گفت: عده‌ای به این انتخاب اعتراض دارند، هفته
آینده راجع این موضوع بحث می‌کنیم که وظیفه ما چه خواهد بود، یک‌هفته‌ای به
دوستان وقت می‌دهیم ببینیم تدبیری می‌اندیشند یا خیر.
اما امروز دفتر علی لاریجانی با انتشار اطلاعیه‌ای از انصراف لاریجانی
از سخنرانی خبر داد و نوشت: «لازم به ذکر است رئیس مجلس براساس اصرار جناب
آقای لطفی قائم مقام محترم آیت الله جنتی در شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی
سخنرانی روز 22 بهمن را پذیرفتند و تصور این بود که با آقای امام جمعه
هماهنگی شده است. دکتر علی لاریجانی وقتی مطالب ایشان را شنیدند سخنرانی
خود را لغو کردند و گفتند: مسئله در حدی نیست که ایشان به شورای هماهنگی
مرکز اولتیماتوم یک هفته ای بدهند. امروز کشور به وحدت نیاز دارد و مخصوصاً
راهپیمایی 22 بهمن بایستی مظهر وفاق در کشور باشد و آقای امام جمعه خودشان
سخنرانی نمایند یا هر کسی که مطلوبشان هست، دعوت نمایند.»
***
انتقاد روزنامه اصلاح‌طلب از کانال مالی
روزنامه اصلاح‌طلب شرق چند گزارش درباره برقراری کانال مالی میان ایران و
اروپا موسوم به INSTEX منتشر کرده است. شرق در یکی از این گزارش‌ها نوشته
است: «قرار بر این بود که اروپا بخشی از منافع اقتصادی ازدست‌رفته برجام را
احیا کند. اما از روزهای منتهی به رسمی‌شدن SPV یا آنچه از این به بعد
INSTEX خواهیم خواند، حرف بر سر اقلام غیرتحریمی یا به بیان برخی دیگر،
اقلام بشردوستانه شد. محدودماندن این سازوکار به اقلام این‌چنینی مزیت
زیادی برای ایران به‌وجود نمی‌آورد؛ این نکته در مواضع مقامات رسمی دستگاه
دیپلماسی نیز کاملا مشهود است. از سوی دیگر، طرف‌های اروپایی هم در
لابه‌لای اظهارنظرهایشان اقلام مورد بحث را گام اولیه تبادلات تجاری
سازوکار مورد بحث می‌دانند و امیدوار هستند این سازوکار در ادامه رشد کند.
مشخص است کانال ارتباط مالی توانایی بازگرداندن شرکت‌های بزرگی که بازار
مهم در آمریکا دارند را نخواهد داشت و در صورت موفقیت فقط می‌تواند توجه
شرکت‌های کوچک و متوسط اروپایی را به ایران جلب کند.
از سوی دیگر، دو کشور روسیه و چین هنوز تمایل روشنی برای استفاده از این
سازوکار نشان نداده‌اند و از سوی دیگر، تحلیلگران نیز احتمال پیوستن دیگر
کشورهای اتحادیه اروپا به این سازوکار را در آینده نزدیک ممکن نمی‌دانند.»
***
حقوق 19 میلیونی به چه معناست؟
عباس عبدی با انتشار یادداشتی در روزنامه اعتماد درباره اظهارات محسن
رفیقدوست و حقوق 19 میلیونی او نوشت: «معنای این حقوق چیست؟ بیایید با
حقوق‌های ایالات‌متحده مقایسه کنیم که دستمزد و حقوق در آنجا از کشوری‌های
اروپایی آزادتر است و تفاوت‌های حداقل و حداکثر دریافتی‌ها بسیار بیشتر از
اروپاست. در امریکا حداقل دستمزد، حدود 10 دلار در هر ساعت است. بنابراین
حداقل حقوق ماهانه حدود 1300 دلار و شاید قدری کمتر است. در ایران نیز
براساس قدرت خرید و نه قیمت بازار، حداقل دستمزد همین رقم است، زیرا با
وجود قیمت بالای 12 هزار تومان برای هر دلار، قدرت خرید آن حدود 1000 تومان
است که البته الان قدرت خرید ریال کمتر شده ولی در استدلال ما فرق
نمی‌کند. حداقل حقوق در ایران نیز حدود 1.2 میلیون تومان است، یعنی کسی که
19میلیون تومان حقوق می‌گیرد، 16 برابر حداقل حقوق و دستمزد دریافت می‌کند.
اگر این نسبت را برای ایالات‌متحده حساب کنیم حدودا برابر 21هزار دلار در
ماه و سالانه بالای 250 هزار دلار می‌شود که حقوق بسیار بالایی است. البته
فراموش نکنیم که مدیران ایرانی از امکانات جنبی زیادی برخوردار هستند که در
این محاسبات منظور نشده است.
بنابراین ما در حال حاضر و در یک نهادی که در خدمت جانبازان است، به
مدیر آن حقوقی را می‌پردازیم که در مقایسه با یک کشور سرمایه‌داری کامل
غربی نیز همین میزان دریافت می‌کنند، بنابراین هیچ منتی نباید بر مردم
بگذارند، چون رقم دریافتی آنان براساس قدرت خرید بیش از رقم دریافتی معاون
رییس‌جمهور امریکا با آن حد از توان تولید و اقتصاد بزرگ است.
این مدیران حتی اگر رقابتی انتخاب شوند و این حقوق کاملا حق آنان باشد،
باز هم حق ندارند داعیه هدایت مردم و طلبکاری از مردم را داشته باشند.
نمی‌شود که یک مدیر بیش از 16برابر حداقل دستمزد کارگران حقوق بگیرد و در
عین حال کماکان هم داعیه انقلاب و گذشت و ایثار و منت گذاشتن بر دیگران
داشته باشد و مدعی وقف خود برای خدمت به مردم و فنای در خداوند باشد!»
***
حقوق وزیر نیرو چقدر است؟
رضا اردکانیان وزیر
نیرو در نشست خبری با حضور اصحاب رسانه در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر
روند اجرای شفاف سازی در وزارت نیرو اظهار کرد: شفاف سازی در رابطه با نحوه
استخدام و قراردادها توسط دولت و سازمان برنامه و بودجه صورت می‌گیرد.
وزیر نیرو ادامه داد: در وزارت نیرو رویکرد اصلی شفافیت و جلوگیری از
رانت در قراردادها با استفاده از اطلاع رسانی است. اردکانیان درباره میزان
حقوق دریافتی خود از وزارت نیرو بیان کرد: بنده به عنوان مامور از سوی
دانشگاه صنعتی شریف در وزارت نیرو منصوب شده ام و حقوقم 11 میلیون تومان
است که 7 میلیون آن توسط دانشگاه صنعتی شریف و مابقی آن که حدود 4 میلیون
تومان است توسط نهاد ریاست جمهوری پرداخت می‌شود.
بی‌عدالتی، پیامد رونق اقتصادی است
مرتضی حاجی، وزیر تعاون و آموزش و پرورش در دولت خاتمی در گفت‌وگویی با
شفقنا درباره عدم توجه به عدالت اجتماعی در دولت مرحوم هاشمی گفت: «باید به
یک اصل توجه کرد و آن اینکه ایجاد رونق در اقتصاد کشور به طور طبیعی
پیامدهایی دارد. ما نمی توانیم برای کم کردن فاصله طبقاتی فقر را توزیع
کنیم. اگر معنی عدالت اقتصادی این است که درآمد همه نزدیک به هم باشد
انگیزه ایجاد ثروت و کار و تلاش در کشور کاهش پیدا می کند. برای تامین
حداقل های ضروری زندگی اقشار آسیب پذیر به سیاست های تامین اجتماعی قابل
قبول و قابل دفاعی برای کشور نیاز است. این فاز دوم حرکتی بود که آقای
هاشمی باید انجام می داد ابتدا باید اشتغال و رونق ایجاد می شد که یکی از
راههای کاهش فاصله طبقاتی بود و به موازات آن برای ایجاد تعادل سیاست های
تامینی اجرا شوند. حمایت از سرمایه داری پیش از این که به نتیجه نهایی برسد
فشاری بر طبقات فرودست وارد می کند و میزان رشد رفاه در دو طبقه اجتماعی
برابر نخواهد بود. اما این به معنی متوقف کردن رونق اقتصادی نیست و نباید
گفت باید این دو طبقه را با توقف رونق اقتصادی با هم برابر کرد.»
این اظهارات، مانیفست طرفداران اقتصاد بازار آزاد در کشور ماست. افرادی
که می‌گفتند برخی از افراد جامعه باید زیر چرخ‌های توسعه له شوند تا چرخ
توسعه راه خویش را باز کند. متاسفانه در این سال‌ها در همه دولت‌ها به همین
سیاست‌ها عمل شده و نتیجه‌اش شکاف و نابرابری اقتصادی است.
این صحبت‌ها در حالی بیان می‌شود که نظریه‌های رشد حامی فقرا در کشورهای سرمایه‌داری امروزه رونق بیشتری دارد.
***
سال 1400 باید به یک «تیم» رای دهیم نه به یک «فرد»
محسن میردامادی، آخرین دبیرکل جبهه مشارکت در نشست مجمع زنان اصلاح‌طلب
درباره برنامه اصلاح‌طلبان برای دو انتخابات پیشِ‌رو گفت: «حمایت از آقای
روحانی را در سال‌های 92 و 96 درست می‌دانم. اصل کار اصلاح‌طلبان پس از سال
88 احیای نهاد انتخابات بود که با حمایت از ایشان این اصل احیا شد، اما به
نظر من در سال 1400 باید به یک تیم رای دهیم نه به یک فرد. زیرا وقتی به
دنبال فرد می‌گردیم به دنبال یک فرد شناخته‌شده هستیم اما برای سال 1400
باید فردی را که می‌خواهیم انتخاب کنیم، از قبل تیم خود و مثلاً معاون
برنامه‌ریزی، رئیس دفترش را معرفی کند و نیز برنامه مشخص و کاملی داشته
باشد تا پس از بررسی مشاوران و رای آنان به تیم و برنامه‌ها، با شکل‌دادن
به یک جبهه منسجم، پیش رویم که در این‌صورت به موفقیت خواهیم رسید.»
***
آخرین اخبار از طرح "اعاده اموال نامشروع مسئولان" در مجلس
محمد
دهقان، عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با تسنیم
از بررسی مجدد طرح اعاده اموال نامشروع مسئولان با قید دو فوریت در مجلس
خبر داد و گفت: قرار است طرح دو فوریتی "اعاده اموال نامشروع مسئولان" فردا
(یکشنبه، 14 بهمن) در مجلس مطرح شود. وی افزود: طرح دو فوریتی "اعاده
اموال نامشروع مسئولان" به امضای جمعی از نمایندگان رسیده که دوباره در صحن
پارلمان مطرح می‌شود.
ظریف: در مذاکرات بیشتر نگران داخلی‌ها بودیم
وزیر امور خارجه می‌گوید در دوران مذاکره هسته‌ای نگرانی ما بیشتر بابت خنجرهایی بود که از پشت می‌خوردیم.
محمدجواد ظریف در گفت‌وگو با روزنامه اطلاعات با انتقاد از اینکه در این
مساله مهم یعنی مذاکرات هسته‌ای و برجام هیچ‌وقت هم‌افزایی داخلی مشاهده
نشده است، تصریح می‌کند: در دوران مذاکره نگرانی ما بیشتر از بابت خنجرهایی
بود که از پشت می‌خوردیم تا خود مذاکره. هیچ‌وقت از دست طرف مقابل به ستوه
نیامدیم اما در طول مذاکره و بعد از آن در برابر فشارهای داخل واقعاً به
ستوه آمدیم. معتقدیم اگر اینها نبود، برجام می‌توانست در همان دو سال اول
اجرا، علی‌رغم همه بدعهدی‌های آمریکا و همه کاستی‌ها و ضعف اروپا و دیگر
کشورها، شرایطی را ایجاد کند که خروج از برجام برای آقای ترامپ بسیار بسیار
پرهزینه‌تر باشد. می‌توانستیم در دو سال بعد از برجام، کشور را بسیار
غیرقابل تحریم‌تر از شرایطی کنیم که اکنون هستیم. راه داشت. البته راهش
نگاه به غرب نبود. راه آن یک نگاه جامع به دنیا بود و نیاز اولیه‌اش این
بود که اعلام نکنیم کدام آدم عاقلی می‌آید در این سرزمین سرمایه‌گذاری کند؟