یادداشت جهانبخشمحبی نیا در روزنامه ابتکار:
بزرگنمايي:
پیام ویژه-پرهیز از دوقطبی کردن جامعه بیمی برآمده از منطق و عقلانیت بود که بارها از سوی دلسوزان کشور مطرح شد اما حیف و صد حیف! نه تنها این ندا مورد توجه و امعان نظر قرار نگرفت بلکه اردوگاههای سیاست، آن انذار را به سوی سلطه و تمامیت طلبی سوق دادند. در حال حاضر هم نگرانی عمده این است که منازعه، مناقشه و سلطه از دایره گروههای سیاسی به سمت ملت-دولت کشیده شود. مصیبتی بزرگ، مرضی مانا و دردی پایدار که با هیچ امکان و توان اجتماعی - فرهنگی امکان برگرداندن آن به شرایط عادی فراهم نخواهد شد.
خروج از مبانی قانونی و نهادهای رسمی و دلبستن به هدایت کور و برآمده از بطن نشستهای پستویی، حاشیهای و لژیونهای شبه فراماسونری هیچ ملت و کشوری را نجات نداده است تا ما دومی باشیم. از عجایب روزگار این است؛ وقتی نمایندهای یا فراکسیونی قدرت مجابکردن نمایندگان مردم را ندارد با توسل به آشوبزایی ذهنی و رواج تهدیدهای پیامکی و استفاده از ادبیات چاله میدانی، یک واقعیتی را لو میدهد که او خودبه خود یک رضاخان است که هر آنچه را میل دارد دیگران باید انجام دهند و همچنین آشکار میکند او اجیر است تا کدام طرح پستونشینی را به مقصد رساند. در واقع ترجمان آرایشها این است عده ای که در فرآیند مردمسالاری دینی و خدمت در پارلمان انتخاب میشوند کوچکترین ارزشی برای دموکراسی، همه پرسی و جابجایی قدرت ندارند و همچنین هویدا میشود، منشا القا و تنظیم رفتارهای سیاسی به نخبگان اجاره ای و نیابتی کجاست. به محض رد یا مسکوت ماندن طرح و لایحه ای که از ابزارهایی متعارف اداره پارلمان است، عدهای در بیرون تب میگیرند. آنها مجلس را برای پیشبرد اهداف ناملموس و غیرقابل تعریف خود میخواهند. مجلسی برای آنان حائز اهمیت است که لال و کور باشد و به هرچه که عدهای در دایره شب نشینی آنها نه بگوید، محکوم است آبرویش به ارزان ریخته شود. به جای آنکه مجلس حرف نهایی را بزند و آنها از قانون تبعیت کنند برعکس میخواهند با اراده و تمایل آنها، شیوههای دمده شده مدیریتی، شعارگونه و برای اذهان و افکار عمومی دوام یابد. طبیعی است حاصل چنین مراودهای در سطح ملی، خسران و زیانباری خواهد بود.
جماعتی نورس که بدون هزینه در ابواب مجاهدت، تحصیل و کار و با سوار بر ارابه مداهنه و مجامله به آسانی در مناصب قدرت ظاهر میشوند، اراده کنند هر کسی را خائن مینامند، درصورتیکه خود تلقیح خیانت اند. در کارنامه تحصیلیشان، نمره انضباط زیر 10 و فقط در انشاء مدح و ثناگویی نمره 20 دارند. زمانی در دوره مجلس سوم، گرفتار کسانی بودیم که با دستور به فرماندار تهران، اعضای هیئت نظارت بر انتخابات را دستگیر و روانه زندان میکردند و از تحویل صندوقهای آراء مشکوک به شورای نگهبان الى الابد پرهیز میکردند و انتخابات مجلس شورای اسلامی تهران را بدون اطلاع شورای نگهبان به تایید میرساندند و اینک با افرادی مواجهیم که به وزارت کشور و مجلس اعتقادی ندارند و هر آنچه را محفل مشکوک آنها میل می فرماید، قانون نانوشته کشور میخوانند.
-
یکشنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۸ - ۱۰:۴۶:۵۵ AM
-
۱۱۷ بازديد
-
-
پیام ویژه
لینک کوتاه:
https://www.payamevijeh.ir/Fa/News/238294/