بزرگنمايي:

پیام ویژه-پنجمین دوره انتخابات شورایاری محله‌های تهران قرار است به زودی برگزار شود و روز جمعه 4 مرداد ماه بیش از 11 هزار نفر برای رسیدن به کرسی شورایاری با یکدیگر به رقابت می‌پردازند. از 28 تیر ماه تا 4مرداد ماه، به مدت یک هفته کاندیدای هر محله فرصت دارد تا تبلیغاتشان را انجام دهند، حالا اما به یمن وجود فضای مجازی با تبلیغات متفاوتی از کاندیداهای شورای یاری مواجه هستیم که در نگاه اول انتخابات شورایاری را فرامحلی جلوه می‌دهد! تبلیغاتی که بیشتر به تبلیغات برای نماینده شورای شهر و دیگر کرسی‌های مدیریتی شبیه است تا تبلیغات برای شورایاری یک محله یا منطقه!

>انحراف برخی کاندیداهای شورایاری
در همین ابتدای کار
این روزها شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که به صورت ناخواسته عضو گروه یا کانالی شوید که برای تبلیغات یکی از کاندیداهای شورایاری ساخته شده، با عضویت در این گروه‌ها متوجه خواهید شد که کاندیداهای شورایاری به صورت علنی برای خود مرزبندی منطقه‌ای قائل نیستند چرا که افرادی که از آن‌ها دعوت می‌شود تا برای رای دادن آن‌ها را همراهی کنند در محدوده جغرافیایی کاندیدای مورد نظر سکونت ندارند!
برای مثال فرض کنید شخصی کاندیدای شورایاری در منطقه یک تهران شده است، گروهی تشکیل می‌دهد و از تمام کسانی که می‌شناسد دعوت می‌کند تا روز 4 مرداد ماه در سرای محله منطقه یک حضور پیدا کرده و به او رای دهند! با یک نگاه سطحی با عضو‌های گروه متوجه می‌شوید خیلی از کسانی که دعوت شده‌اند اصلا ساکن منطقه یک نیستند و حتی در بین آن‌ها افرادی ساکن اسلامشهر هم به چشم می‌خورند!
با توجه به اینکه در ستاد هیئت اجرایی پنجمین دوره انتخابات شورایاری‌ها تاکنون درباره ساز وکاری برای این موضوع صحبت نشده به نظر می‌رسد از همین ابتدای کار نحوه عملکرد شورایار‌ها با انحراف مواجه خواهد بود! چرا که این موضوع یک سوءاستفاده آشکار محسوب می‌شود؛ اصل حقوق شهروندی گویای این است که هر شخص باید برای کاندیدای مورد نظر خود در محل سکونتش تصمیم بگیرد و رای بدهد نه اینکه شخصی از منطقه دیگر برای ساکنان منطقه دیگری تصمیم بگیرد!
حالا که گفته می‌شود طبق تبصره‌هایی که جدیدا به مصوبه شورای شهر درباره شورایار‌ها اضافه شده شهرداری و شورای شهر تهران ملزم شدند از نظر و تجربه شورایاران در تصمیم‌گیری‌های محلی بهره گیرند به نظر می‌رسد انتخاب شورایار‌ها توسط دوستان و آشنایانشان در محله‌های دیگر به نوعی ضایع کردن حقوق افراد یک محله است.

>عدم پاسخگویی!
سوالی که در این بین مطرح می‌شود این است که آیا این کار یک سوءاستفاده آشکار نیست؟ و آیا نباید ساز و کاری برای آن در نظر گرفته شود؟ برای بررسی بیشتر این موضوع با اعضای شوای شهر تماس گرفتیم؛ البته خیلی وقت است که در تماس با این نمایندگان یک جمله مرتب تکرار می‌شود«مشترک مورد نظر پاسخگو نمی‌باشد!» با این حال در تکرار تماس‌ها با عکس‌العمل تعجب‌برانگیزی از سوی نمایندگان شورای شهر مواجه شدیم، از بین همه نمایندگان که بارها و بارها با آن‌ها تماس گرفتیم ناهید خداکرمی ‌پاسخ داد که البته بعد از شنیدن سوال و دقیقا زمانی که قرار بود پاسخ دهند گوشی تلفن را از دسترس خارج کردند و بعد هم هر چقدر تماس گرفتیم فقط با بوق اشغال مواجه شدیم! مجید فراهانی دومین کسی از لیست امید شورای شهر بود که بعد از تماس‌های مکرر جواب داد، او که در ابتدا موافقت خود را برای گفت‌وگو اعلام کرده بود وقتی سوال را شنید گفت که جایی است که تونایی صحبت کردن ندارد و بعد هم خداحافظی کرد!
در پیگیری‌های صورت گرفته خبرنگار آفتاب یزد بالاخره موفق شد که با حسن خلیل‌آبادی درباره این موضوع به گفت‌وگو بنشیند، خلیل‌آبادی درباره این موضوع گفت: «در صحبت‌هایی که با ستاد هیئت اجرایی انجام دادم متوجه شدم که پیش‌بینی خاصی برای این موضوع نمی‌توانستند داشته باشند! من خیلی هم با آن‌ها درباره این موضوع بحث کردم اما به نتیجه‌ای نرسیدم، با همه این اوصاف اگر در حین انتخابات اتفاق بیفتد که افرادی گروهی از جاهای دیگر خارج از تهران بخواهند در انتخابات شرکت کنند و کسی شکایت کند حتما رسیدگی صورت خواهد گرفت!»

>زیرساخت‌ها مهیا نیست!
او در ادامه تاکید کرد: «اگر گزارشی هم در‌این‌باره داده شود حتما رسیدگی می‌کنند، البته این موضوع هم که در فضای مجازی گروه تشکیل می‌دهند و آدم جمع می‌کنند که بیایند و به آن‌ها رای دهند بحثی است که باید مورد توجه قرار بگیرد هر چند رصد کردن این اشخاص در فضای مجازی بسیار سخت است. این هم نمی‌شود که از هر کس که برای انتخابات شورا یاری می‌خواهد رای بدهد بپرسند که مربوط به کدام منطقه هستید! این کار را نمی‌توان انجام داد اما به هر حال هر کس یک‌رای بیشتر نمی‌تواند بدهد! البته که حق شهروندی هر کسی است که خودش برای نماینده‌اش تصمیم بگیرد نه اینکه افراد دیگری از مناطق دیگر برای او تصمیم بگیرند! این موضوع در اصل پایه یک انتخابات سالم است؛ اما ما زیرساخت‌های این موضوع را در کشور نداریم؛ برای مثال حتی در انتخابات مجلس هم می‌بینیم که بعضی‌ها از شهرستان‌های مجاور افرادی را به شهرشان می‌برند تا به آن‌ها رای بدهند! در واقع چون هیچ مدرک شناسایی وجود ندارد که توسط آن فرد احراز محل سکونت بشود چنین موضوعاتی نیز هم پدید می‌آید! این مشکلات را ما در همه انتخابات به جز انتخابات ریاست‌جمهوری داریم! یعنی در انتخابات مجلس و شورای شهر نیز با چنین شائبه‌هایی‌ رو به‌رو هستیم! این به این دلیل است که کارت ملی که باید بیانگر همه ویژگی‌های یک فرد باشد، در آن به ویژگی‌های محلی و منطقه‌ای اشاره نشده است؛ با چنین کارت ملی‌هایی نهایتا می‌توان متوجه شد که فرد مربوط به کدام استان است، باید در کارت ملی‌ها یک ویژگی گنجانده شود که وقتی کد ملی فرد در دستگاه زده می‌شود نشان دهد که ساکن کدام منطقه از تهران است. اگر این اتفاق بیفتد افراد نه تنها نمی‌توانند از شهر خودشان برای رای دادن به شهر دیگری بروند بلکه حتی در انتخابات شورایاری هم نمی‌توانند از یک منطقه به منطقه دیگر بروند و رای بدهند!»
او در پاسخ به اینکه به نظر شما کارت ملی جدید می‌تواند این مشکلات را حل کند؟ گفت: «نه متاسفانه در کارت ملی‌های جدید نیز با همین خلا مواجه هستیم، این مشکل زیرساختی است و باید در کارت‌های ملی حل کنیم تا کسانی که انتخابات برگزار می‌کنند مانع بروز چنین مشکلاتی شوند، ولی در همین انتخابات هم اگر به صورت گروهی اقدام به رای دادن صورت بگیرد که نتیجه انتخابات یک محله را تحت تاثیر قرار دهد حتما رسیدگی می‌شود.»
«زیر ساخت‌ها مهیا نیست» این تنها جواب واضح و روشنی است که در مقابل چنین سوءاستفاده‌های آشکاری از مسئولین شنیده می‌شود و دقیقا همین مهیا نبودن زیرساخت‌ها تاکنون انتخابات‌های شورای شهر‌ها و مجلس شورای اسلامی ‌و حالا هم شورایاری‌ها را با چالش‌های بسیاری روبه‌رو کرده است؛ اینکه مسئولان به این موضوع اذعان دارند که زیرساخت مهیا نیست اما برای مهیا ساختن زیرساخت‌ها چاره‌ای نمی‌اندیشند موضوع جالب توجهی است. شاید یکی از دلایلی که در کشور ما سبب شده شایسته‌سالاری مورد توجه قرار نگیرد و قبیله‌سالاری با اقبال بیشتری مواجه شود همین مهیا نبودن زیرساخت‌ها است، البته که فرهنگ‌سازی در این رابطه نیز می‌تواند نقش اساسی را داشته باشد اما هر چه که هست فعلا «زیرساخت‌ها مهیا نیست!»