بزرگنمايي:

اخبار ویژه - ایران با توجه به سوابق استعماری و اقدامات ایران ستیزانه بریتانیا، نمی تواند به ما اعتماد کند. اگر به ایرانیان احترام بگذاریم، می توان با آنها به توافق رسید. با تحریم های فلج کننده آنها تسلیم نخواهد شد.

به گزارش جام نیوز ، وب سایت "دیلی میل" به نقل "جک استراو"، وزیر خارجه اسبق انگلیس نوشت: در اکتبر 2015 با همسرم" آلیس" از ایران دیدن کردیم...با اعضای بسیج و سپاه روبرو شدیم که یک طومار دو صفحه ای از سوابق استعماری و ضد ایرانی انگلیس در دست داشتند.....«آن‌ها دلایل خوبی دارند تا از "روباه حیله‌گر و استعمارگر" - لقبی که به ما داده‌اند - خشمگین باشند.

خبر"جک استروا" در وب سایت "دیلی میل"
ایران هرگز مستعمره بریتانیا نبوده، اما این به معنی نیست که ما از این کشور برای رسیدن به ثروت و قدرت، بهره‌کشی نکرده‌ایم. مستعمره‌هایمان حداقل جاده، شبکه فاضلاب و خط آهن به دست آوردند، اما وضعیت در ایران کاملا برعکس بود. بریتانیا و روسیه، بعد از رقابت با هم برای کنترل این کشور، نهایتا به توافقی رسیدند که هرگونه ساخت خط آهن را تا دهه 1920 متوقف کرد. در طول قرن 19 و اوایل قرن 20، ما با رشوه و فریب، ایران را به انجام خواسته‌هایمان واداشتیم و هر وقت هم که این‌ها نتیجه نداد، در این کشور نیرو پیاده کردیم.
ما در جنگ اول جهانی به این کشور تجاوز کردیم و با این کار به شکل‌گیری یک قحطی فاجعه‌بار کمک کردیم. در جنگ دوم جهانی، ما به همراه روس‌ها، این کشور را برای پنج سال، بین سال‌های 1941 تا 1946، اشغال کردیم. ما در سال 1941 [رضا] شاه را کنار گذاشتیم و پسر ضعیف‌تر و حرف‌شنوتر او[محمد رضا شاه] را سر کار آوردیم. زمانی که پارلمان ایران مبارزه‌ای هشت ساله را برای ملی کردن پالایشگاه عظیم و شبکه گسترده چاه‌های نفتی "بریتیش پترولیوم" آغاز کرد، پاسخ ام‌آی6 و سیا راه‌اندازی یک کودتای موفق علیه محمد مصدق نخست‌وزیر منتخب ایران در سال 1953، بود.
ما به تقویت شاه در نیمه و اواخر دهه 1970 کمک کردیم، آن هم در حالی که روشن بود که او دارد پایگاه مردمی‌اش را، آن هم به شکلی فاجعه‌بار، از دست می‌دهد. در سال 1979، محمدرضا پهلوی در جریان انقلاب تحت رهبری آیت‌الله خمینی سرنگون شد و نتیجتا، جمهوری اسلامی ایران شکل گرفت. اما در دهه 1980، زمانی که صدام رئیس‌جمهور جدید عراق تصمیم گرفت بدون هرگونه توجیهی به ایران حمله کند، بدترین وضعیت سر رسید. در جنگ خونباری که شکل گرفت، میلیون‌ها نفر در دو کشور جان خود را از دست دادند. تمام غرب - آمریکا، فرانسه، انگلستان و روسیه - از عراق حمایت کردند.
برای هشت سال، ایران عملا تنها بود. این کشور توانست از شکستی سنگین فرار کند، اما این تجربه تلخ، بر هرآنچه پس از آن رخ داد اثر گذاشت و سوگیری کسانی را که امروز در قدرت هستند، شکل داد.» ( رهبر ایران) نمی تواند به انگلیس اعتماد کند. سازمان تروریستی مجاهدین خلق- که بعدها مورد حمایت جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا قرار گرفت- در یک عملیات تروریستی به دست راست او را آسیب رساند....جان بولتون تصور می‌کند اگر به تحریم ایران ادامه دهد، جمهوری اسلامی ایران تسلیم شده و برای رسیدن به توافق «التماس می‌کند». «این رویکرد، نتیجه نمی‌دهد، چراکه بر اساس برداشت غلط از روحیات ایرانی‌ها بنا شده است.»
فشار حداکثری آمریکا موجب تقویت تندروها.... شده و نیروهای میانه رویی چون حسن روحانی را تضعیف کرده است. ناراضیان را متحد کرده است. «پس از دو قرن تحقیر، ایران بیش از هرچیز به دنبال احترام و به رسمیت شناخته شدن است. من به عنوان کسی که در مرحله نخست مذاکرات هسته‌ای با ایران (بین سال‌های 2003 تا 2006) به مدت سه سال [با ایرانی‌ها] مذاکره کرده‌ام، می‌دانم که اگر به ایران احترام بگذارید، رسیدن به توافق ممکن است. بدون این کار، این بازی موش و گربه در خلیج [فارس] و بی‌ثباتی مداوم در کل خاورمیانه، ادامه خواهد یافت. شاید نوع رفتار ایران را دوست نداشته باشیم، اما فهمیدن دلایل این رفتار، می‌تواند حیاتی باشد.»