بزرگنمايي:

پیام ویژه - آرمان ملی / «واشنگتن و آینده دمشق» عنوان یادداشت روز در روزنامه آرمان ملی به قلم امیر علی ابوالفتح است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
سوریه یکی از کشورهای مهم در غرب آسیاست، چون هم خودش نقش تعیین کننده‌ای دارد و هم در همسایگی کشورهایی است که اهمیت این کشور را افزایش می‌دهند.
همسایگی با کشورهایی مانند لبنان، فلسطین، عراق، ترکیه و همچنین رژیم اسرائیل دلیلی است که باید بگوییم این ناحیه از جغرافیای زمین برای واشنگتن اهمیت زیادی دارد. آمریکایی‌ها اعلام کردند که در تحولات داخلی سوریه دخالت نمی‌کنند و این همان حرفی است که ترامپ پیش از سقوط دمشق به زبان آورده بود و البته سخنی که مقامات مستقر در کاخ سفید هم تکرار می‌کنند که مبنایی براساس واقعیت ندارد. در این جنگ، اعتراضات، آشوب، قیام و هرچه نام دارد ردپای آمریکایی‌ها را مشاهده می‌کنیم. طراحی تحریم‌ها، محاصره اقتصادی، ظهور داعش در سوریه و... از جمله اقداماتی است که آمریکا سال‌های سال برای آنچه طی روزهای اخیر در سوریه رخ داده برنامه‌ریزی کرده بود و در واقع آنچه که آنها می‌خواستند در دمشق رخ داد. آمریکایی‌ها همواره اعلام می‌کنند که نقشی در وضعیت کنونی ندارند ولی چه در دولت‌ دموکرات‌ها و چه دولت‌های جمهوری‌خواه همواره اقداماتی بر علیه دولت پیشین سوریه انجام داده‌اند. آنها در لحظه‌هایی که همه چیز به پایان رسیده است سعی دارند پای خود را از همه ماجراها بیرون بکشند. شاید این ادعا که واشنگتن نقشی در پایان اسد نداشته‌ درست باشد، ولی باید اقدامات پیشین آنها را بررسی کنیم. از این به بعد هم نمی‌دانیم که آمریکایی‌ها در ادامه چه برنامه‌ای برای سوریه دارند. چون هنوز مشخص نشده است که این گروهی که تازه می‌خواهد روی کار بیاید چه اهدافی دارند و یا اینکه چه شباهت‌هایی با داعش و دیگر گروه‌های تروریستی دارند و در ادامه چه سیاستی را دنبال خواهند کرد. سرعت تحولات در منطقه آنقدر بالاست که واقعا نمی‌توانیم چیزی را پیش‌بینی کنیم. آمریکایی‌ها هم شاید انتظار رخ دادن تحولات سریع در سوریه و سقوط دمشق را نمی‌داشتند. آنها صبر خواهند کرد تا اینکه ببینند رویکرد گروه جدید حاکم بر سوریه به‌دنبال چیست. اینکه این گروه چه روابطی با مردمش خواهد داشت و در سیاست‌خارجه چه برنامه‌ای را در دستور کار قرار خواهد داد در نگاه آمریکا تاثیرگذار است. آنچه مشخص است حکومت بعث سوریه سرنگون شده ولی اینکه چه حاکمیتی می‌خواهد جانشین آن باشد هنوز مشخص نیست. اگر این گروه در ادامه از منافع آمریکا در منطقه حمایت کند، برای اسرائیل تهدیدی محسوب نشود، دست به افراط‌گرایی نزند، با کردهای سوریه تعامل داشته باشد، روابط با ایران را قطع کند، اجازه تحرکات محور مقاومت را ندهد می‌تواند نظر واشنگتن را جلب کند ولی اگر بخواهند غیر این عمل کنند با برخورد آمریکا روبه‌رو خواهند شد و در ادامه خواهیم دید که بار دیگر پای سربازهای آمریکایی تحت مبارزه با تروریست به منطقه باز خواهد شد.