بزرگنمايي:

پیام ویژه - بخش زیادی از گُرزِ اَسبِ سنگ‌نگارۀ بهرام دوم ساسانی در تنگ چوگانِ کازرون که پیشتر آسیب دیده و مرمت شده بود، فرو ریخت.
سیاوُش آریا، پژوهشگر و کُنشگر میراث فرهنگی تصاویری را از این نقش برجسته قرار داد و درباره آنچه اتفاق افتاده است، گفت: در آذرماه سال 1390خورشیدی خبری تیتر خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها شد، که مایۀ نگرانی دوست‌داران میراث فرهنگی شد. آن خبر ناگوار این بود: «بخشی از سنگ‌نگارۀ ساسانی بهرام دوم در تنگِ چوگان شهرستان کازرون با پُتک شکسته و فرو ریخت!» درخبرها آمده بود افرادی ناشناس با وسیله ای همانند پُتک به جان سنگ‌نگارۀ پیروزی بهرام دوم بر تازیان در تنگِ چوگان افتاده و بخش زیادی از گُرزِ اَسبِ شاهنشاه ساسانی را شکسته و فرار کرده‌اند.

پس از آن نیز با ابراز نگرانی دوست‌داران و کارشناسان میراث فرهنگی و فشارهای رسانه‌ای، سازمان میراث فرهنگی وقت استان با شتاب در دی ماه همان سال، مرمت بخش آسیب‌دیده را آغاز کند. اما مرمت بخش آسیب‌دیده که خُرده‌سنگ‌های آن خوشبختانه همان‌جا ریخته و گِردآوری شده بود، با انتقادهای فراوانی رو به رو شد. زیرا به باور کُنشگران میراث فرهنگی شهرستان کازرون، مرمت سنگ‌نگارۀ ساسانی بهرام دوم از سوی یک هنرمند سنگ‌تراش بومی و تجربی صورت گرفته بود نه از سوی مرمتگرانِ چیزه‌دست سنگ و دانش‌آموختگان رشتۀ مرمت و حفاظت آثار تاریخی. از همین رو و بر اثر مرمت‌های غیراصولی، بخش آسیب‌دیدۀ سنگ‌نگارۀ بهرام دوم ساسانی در تنگِ چوگان و با گذشت بیش از یک دهه از مرمت آن، دو ماه پیش از همان بخش مرمت شده، دوباره فرو ریخت!
او ادامه داد: با بررسی و پرس‌وجوها از کارشناسان ادارۀ میراث فرهنگی، مطمین شدم که گُرزِ اسبِ بهرام دوم ساسانی در تنگِ چوگان بر اثر مرمت‌های غیراصولی در گذشته، بی‌گمان فرو ریخته و فرد یا افرادی به آن آسیبی نرسانده‌اند. همچنین خوشبختانه سنگ‌های خُرد و شکسته شده از سوی پایگاه جهانی بیشاپور همگی گِردآوری و کُدگذاری شده تا در زمانی مناسب از سوی مرمتگران چیره‌دست سنگ و آثار تاریخی از ادارۀ کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس مورد مرمت و «وِصالی» قرار گیرد.
این کنشگر میراث فرهنگی افزود: آنچه مورد انتقاد بوده و جای پرسش دارد، این است که، نخست چرا پایگاه جهانی بیشاپور و ادارۀ کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس تاکنون چنین مورد مهمی را پس از دو ماه آگاهی‌رسانی نکرده‌اند تا بهانه دست بدخواهان میراث فرهنگی و ایران نیفتد و مهم‌تر از آن، چرا با فوریت به مرمت آن نپرداخته‌اند؛ تنگ چوگان یک محوطۀ جهانی و ملی پر بازدید در استان فارس و کشور است. از سویی، افرادی که در گذشته، این سنگ‌نگاره را دیده‌اند دچار نگرانی شده و گمان می‌برند از سوی سودجویان و سوداگران اَموال تاریخی و فرهنگی مورد آسیب قرار گرفته و ادارۀ میراث فرهنگی در این زمینه کوتاهی کرده است. همین موضوع سبب خواهد شد تا چهرۀ پایگاه جهانی بیشاپور و ادارۀ میراث فرهنگی استان خَدشه‌دار شود.
آریا بیان کرد: امیدوارم این بار بخش آسیب‌دیده و فرو ریخته به درستی و از سوی کارشناسان چیره‌دست مرمت سنگ و آثار تاریخی مورد مرمت اصولی و علمی قرار گیرد و دیگر بینندۀ فرو ریختن آن در آینده و سال‌های دور نباشیم.
این پژوهشگر میراث فرهنگی درباره این سنگ‌نگاره نیز این توضیح را داد که باید دانست بخشی که فرو ریخته و امروزه آن را با نام گُرزِ اسب در سنگ‌نگاره‌های ساسانی می‌شناسیم در اصل «مَنگولِه» نام دارد که در هنر ساسانی شناخته شده است.
او اضافه کرد: سنگ‌نگارۀ بهرام دوم ساسانی در تنگ چوگان بیانگر پیروزی او بر تازیان بیابانی است و از بی‌مانندترین و ارزشمندترین نقش برجسته‌های ساسانی کشور به شمار می‌آید که نزد کارشناسان و باستان‌شناسان از اهمیت فراوانی برخوردار است.
آریا گفت: محوطۀ تاریخی و جهانی «تنگ چوگان» نیز در روزگار باستان محل بازی چوگان در میان پادشاهان و درباریان ساسانی بوده است و یکی از ارزشمندترین و یگانه‌ترین مجموعه‌های تاریخی و باستانی کشور به شمار می‌آید که امروزه چهار سنگ‌نگاره از دوران ساسانی در سمت چپ تنگه و دو سنگ‌نگاره در سمت راست آن جای گرفته است. تنگ چوگان در پروندۀ محور ساسانی فارس و با نام «منظر باستان شناسی ساسانی فارس (پارس)» به همراه شهر بیشاپور و غار شاهپور و دژ دختر کازرون و کاخ ساسانی شهرستان سروستان و آثار و بناهای ساسانی در شهرستان فیروزآباد به گونۀ زنجیره‌ای در اجلاس بحرین در تاریخ 9 تیرماه 1397 خورشیدی به ثبت جهانی در سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی یونسکو رسیده است.
تنگ جهانی چوگان در 19 کیلومتری شهرستان کازرون و در کنار رود شاهپور جای گرفته است. مجموعۀ جهانی تنگ چوگان در 120 کیلومتری مرکز استان و شهر شیراز قرار دارد.