بزرگنمايي:

پیام ویژه - زومیت / آینده‌ی سرمایه‌گذاری و همکاری TSMC با اینتل به‌‌دلیل صحبت‌های اخیر ترامپ، در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است.
در تحولات اخیر صنعت نیمه‌رسانا، گزارشی مبنی‌بر پیشنهاد دولت ایالات متحده به شرکت تایوانی TSMC برای تصاحب و بهره‌برداری از کارخانه‌های پیشرفته‌ی اینتل در خاک آمریکا منتشر شد. این پیشنهاد که در ابتدا با استقبال TSMC روبه‌رو شد، اکنون با مخالفت جدی دولت دونالد ترامپ مواجه شده است.
بر اساس گزارش رویترز، دولت ترامپ به‌شدت با ایده‌ی اداره‌ی کارخانه‌های اینتل از سوی یک نهاد خارجی، حتی با وجود سرمایه‌گذاری عظیم خارجی در داخل این کشور، مخالف است. 

یک مقام کاخ سفید به‌صراحت اعلام کرد که دولت ترجیح می‌دهد کارخانه‌های اینتل تحت کنترل شرکت‌های آمریکایی باقی بمانند. این موضع‌گیری، اولویت بالای دولت آمریکا را در حفظ «هویت آمریکایی» شرکت‌های کلیدی به‌ویژه در حوزه‌هایی که نوآوری و قدرت صنعتی ملی را شکل می‌دهد، نشان می‌دهند.
پیشنهاد اولیه‌ی دولت آمریکا به TSMC شامل جداکردن کارخانه‌های پیشرفته‌ی اینتل، تغییر فناوری تولید آن‌ها به فناوری‌های TSMC و سپس بهره‌برداری از آن‌ها از سوی این شرکت تایوانی بود. در پی انتشار گزارش‌های مذکور، نگرانی‌هایی در مورد کنترل خارجی بر این دارایی‌های حیاتی مطرح شد.
بلومبرگ پیشنهاد داد که برای رفع نگرانی مطرح‌شده، معامله‌ی احتمالی می‌تواند با مشارکت سرمایه‌گذاری شرکت‌های آمریکایی دیگر در کنار TSMC طراحی شود. هدف از این تغییر ساختار، حفظ ظرفیت تولید برای شرکت‌های آمریکایی و اطمینان از عدم کنترل کامل خارجی بر عملیات مطرح‌شده بود.
با وجود تلاش‌های استراتژیک برای تعدیل طرح اولیه، چالش‌های اساسی در مسیر تصاحب کارخانه‌های اینتل از سوی TSMC همچنان پابرجا است. مهم‌ترین این چالش‌ها، تفاوت‌های بنیادین در فناوری‌های تولیدی اینتل و TSMC محسوب می‌شود؛ چراکه شرکت‌های تولیدکننده‌ی تراشه‌ی مورد بحث، از فرایندهای تولیدی کاملاً متفاوتی استفاده می‌کنند و تصاحب کارخانه‌های اینتل از جانب TSMC نیازمند تغییرات گسترده‌ی عملیاتی و به‌اشتراک‌گذاری دانش فنی حساس میان دو شرکت خواهد بود. چنین امری باتوجه‌به ماهیت رقابتی شدید صنعت نیمه‌رسانا، نگرانی‌های جدی را به‌دنبال خواهد داشت.
از سوی دیگر، معامله‌ی مطرح‌شده می‌تواند مدل تجاری اینتل را به‌طور اساسی تغییر دهد. اینتل که در طول تاریخ به طراحی و تولید تراشه‌های خود شهرت داشته است، با واگذاری کارخانه‌هایش، احتمالاً به یک شرکت متمرکز بر طراحی تبدیل خواهد شد.
تغییر استراتژی مطرح‌شده، می‌تواند حاشیه‌ی سود ناخالص اینتل را که در گذشته بالاتر از 50 درصد بود، کاهش دهد. همچنین، برای TSMC که حاشیه‌ی سود ناخالص آن در حدود 55 درصد است، این معامله می‌تواند تأثیرات مثبت و منفی داشته باشد و مدیریت شرکت را در حفظ و افزایش سودآوری خود با چالش‌های جدیدی روبه‌رو کند.
در نهایت، سرنوشت سرمایه‌گذاری‌ خارجی در اینتل و احتمال موفقیت این معامله‌ی پیچیده، همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. دولت ترامپ درحالی‌که از سرمایه‌گذاری خارجی در تولید داخلی استقبال می‌کند، به‌وضوح نشان داد که اولویت اصلی‌اش حفظ کنترل آمریکا بر دارایی‌های صنعتی استراتژیک به‌ویژه در بخش حیاتی نیمه‌رسانا است؛ بنابراین، احتمال تصویب طرحی که به اداره‌ی کارخانه‌های اینتل از سوی TSMC منجر شود، با ساختار اولیه یا حتی با مشارکت شرکت‌های آمریکایی دیگر، بسیار ضعیف به‌نظر می‌رسد.