بزرگنمايي:

پیام ویژه - اعتماد / کارگران عصبانی که به دلیل نگرفتن حقوق سرکارگر خود را به قتل رسانده‌اند، از سوی قضات دادگاه کیفری استان تهران به قصاص محکوم شدند.
متهمان که سه کارگر هستند بعد از به قتل رساندن سرکارگر جسد او را در حاشیه‌ کارگاه دفن کرده بودند.

یک سال قبل به پلیس گزارش شد مردی به نام افشین گم شده است. خانواده‌اش گفتند او سرکارگر یک کارگاه بود و هر روز بعدازظهر به خانه برمی‌گشت اما روز حادثه نیامد.
ماموران تحقیقات خود را آغاز و از سه کارگر که در کارگاه بودند، بازجویی کردند اما آنها گفتند از سرنوشت افشین خبر ندارند. وقتی ماموران تلفن همراه افشین را مورد بررسی قرار دادند، متوجه شدند تلفن همراه او در زمان گم شدنش در کارگاه آنتن داشت. بنابراین سه کارگر بازداشت شدند. آنها به قتل و دفن جسد افشین اعتراف کردند.
جواد و رامین به اتهام مشارکت در قتل و دانیال به اتهام معاونت در قتل مورد تحقیق قرار گرفتند و با صدور کیفرخواست، پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد. در جلسه رسیدگی، اولیای دم افشین درخواست قصاص کردند.
سپس نوبت به متهمان رسید. جواد به عنوان متهم ردیف اول در جایگاه قرار گرفت و گفت: من، رامین و دانیال مدتی بود در ساختمان نیمه‌ساز کار می‌کردیم. افشین از کارفرما پول گرفته بود ولی حقوق ما را نمی‌داد. به همین خاطر با او اختلاف داشتیم. آخرین بار سر غذا با او درگیر شدیم و من و رامین با بیل به سرش کوبیدیم اما قصد کشتن او را نداشتیم.
سپس رامین در جایگاه قرار گرفت. او هم اتهام را قبول کرد و گفت: من از شدت عصبانیت متوجه کاری که کردم نبودم. فقط می‌دانم قصدم کشتن نبود و از اولیای دم درخواست بخشش دارم.
وقتی نوبت به دانیال رسید، او گفت: من در زدن افشین نقشی نداشتم. فقط کمک کردم جسد را دفن کنند و بعد هم به پلیس دروغ گفتم که از سرنوشت افشین خبر نداریم. ما اصلاً قصد کشتن نداشتیم.
در پایان، هیات قضات وارد شور شدند و جواد و رامین را به اتهام مشارکت در قتل به قصاص محکوم کردند.
این حکم در دیوان عالی کشور شکسته شد و قضات عالی رتبه خواستند تا درباره اختفای جسد و ادله جرم تحقیقات بیشتری انجام شود.
به این ترتیب، پرونده دوباره در شعبه 13 مورد بررسی قرار گرفت. این بار دو متهم ردیف اول و دوم گفتند که فقط در قتل نقش داشته و در مخفی کردن جسد و ادله جرم نقشی نداشته‌اند و همه کارها را دانیال به تنهایی انجام داده ‌است.
دانیال نیز گفت: من اتهام را قبول ندارم، چون به خاطر دوستانم این کار را کردم و آنها هم می‌دانند که جسد چطور دفن شد و من تنها نبودم.
با پایان جلسه، دادگاه قضات وارد شور شدند و یک بار دیگر هر دو متهم ردیف اول و دوم را به قصاص و متهم ردیف سوم را به هشت سال حبس محکوم کردند.