بزرگنمايي:
پیام ویژه - «اظهارنظرهای غیر قابل پیش‌بینی، نابهنجار و گاها توهین آمیز رئیس جمهور آمریکا و معاونش درباره دولت‌های اروپایی، سیاستمداران این قاره را با 2 واقعیت جدید مواجه کرده است: اولین مورد این است که آنها باید به نحوی راهی برای مهار ترامپ و معاونش، جی‌دی ونس بدون بالا بردن تنش‌ها به سطوحی حتی خطرناک‌تر پیدا کنند و دوم اینکه آنها باید یک طرح بلند مدت واقعی را برای جهانی که در آن ایالات متحده دیگر ستون فقرات امنیت غرب نباشد، تدوین کنند.»
روزنامه گاردین انگلیس در تحلیلی درباره روند تشدید شونده شکاف و دوری بین ایالات متحده و اروپا بعد از تجربه نزدیک به هشت دهه روابط و شراکت امنیتی نزدیک در چارچوب ائتلاف ناتو نوشته است: «کمتر از یک هفته بعد از "عشق بازی" کر استارمر، نخست وزیر انگلیس با دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در کاخ سفید حالا دیدگاه‌ها درخصوص چگونگی واکنش به رویکردهای دولت جدید ایالات متحده نه فقط اینجا در انگلیس بلکه در سراسر اروپا در حال تغییر و تحول است. حالا آلمان، فرانسه و بریتانیا مشغول کنار گذاشتن قواعد قدیمی هستند تا وعده خود برای انجام هر کار لازم به منظور دفاع از اروپا در برابر تهدید روسیه را انجام دهند.»
گاردین با اشاره به یک سخنرانی اخیر نخست وزیر انگلیس در مجلس عوام این کشور نوشته است: «کر استارمر روز چهارشنبه وقتی در جلسه پرسش و پاسخ از نخست وزیر، سر پا ایستاد به 6 سرباز انگلیسی که 13 سال قبل جان خود را در افغانستان از دست داده بودند ادای احترام کرد. او در ضمن سکوت حاضران در مجلس عوام نام آنها را یک به یک و شمرده خواند. او سپس به یک تفنگدار دریایی 22 ساله انگلیسی که در ششم مارس 2007 در استان هلمند افغانستان کشته شد، ادای احترام کرد.
استارمر به قانونگذاران گفت: در طول جنگ‌های عراق و افغانستان 642 سربازی که برای بریتانیا در کنار متحدانمان می‌جنگیدند کشته شدند. تعداد خیلی بیشتری نیز زخمی شدند. ما هرگز شجاعت و فداکاری آنها را فراموش نخواهیم کرد.
اما نخست وزیر انگلیس صرفا نمی‌خواست که خانواده‌های سربازان کشته شده شنونده ادای احترام او باشند. مخاطب حرفهای او حتی انگلیسی‌ها هم نبودند. او می‌خواست که حرفهای بلند و واضحش در ایالات متحد، در داخل دولت دونالد ترامپ، به ویژه از سوی جی‌دی ونس، معاون رئیس جمهور آمریکا شنیده شود؛ جی‌دی ونسی که ظاهرا یک روز قبل‌تر به سربازان انگلیسی توهین کرد، وقتی که گفت: "سهم داشتن آمریکا در اقتصاد اوکراین تضمین امنیتی بهتری نسبت به اعزام 20 هزار سرباز از سمت یک کشور تصادفی است که اصلا در 30 یا 40 سال گذشته تجربه هیچ جنگی نداشته است." (اشاره به مذاکرات میان فرانسه و انگلیس بر اعزام هزاران نیروی صلحبان به اوکراین)»
بازار
جی‌دی ونس، معاون رئیس جمهور آمریکا
به نوشته گاردین یک دیپلمات اروپایی تصریح کرده است: «این آشکار شده که ترامپ نمی‌خواهد با حرفهایش صرفا احساسات ما را تحریک کند بلکه او حرفهایش را جدی می‌زند.»
نشریه انگلیسی در ادامه این تحلیل می‌نویسد: «در بین این تلاطم‌ها ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین روز پنجشنبه به بروکسل رفته و در یک اجلاس برگزار شده توسط اتحادیه اروپا با هدف رسیدگی به بحران امنیتی در این قاره شرکت کرد. رهبران اروپایی برای زلنسکی به صورت خودجوش کف زدند، سر پا ایستادند تا با او دست بدهند و رفتار گرمی با او داشتند. اما در حالی که زلنسکی که آنجا بود، کیت کلاگ، فرستاده ترامپ در امور اوکراین یک توجیه بی‌رحمانه برای تصمیم کشورش از بابت قطع کمک نظامی برای اوکراین ارائه کرد: " alt="پیام ویژه" width="100%" />
حضور زلنسکی در اجلاس پنجشنبه اتحادیه اروپا در بروکسل
نشانه‌های به اجرا در آمدن یک روند تغییر تاریخی را می‌توان حالا در سراسر اروپا دید چه در حرفهای امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، چه در طرح‌های بسیار بلندپروازانه‌ای که از سوی کمیسیون اروپا در رابطه با دفاع دسته جمعی ارائه می‌شوند و چه در اعلامیه اخیر دونالد تاسک، نخست وزیر لهستان در روز جمعه درباره اینکه همه مردان کشورش باید آموزش نظامی ببینند.
اما در آلمان تغییرات همچون یک زلزله هستند. فردریش مرتس، صدر اعظم احتمالی بعدی این کشور بعد از ماه‌ها تبلیغ در حمایت از اعمال "ترمز شدید بدهی" با شرکای احتمالی ائتلاف در آینده یعنی سوسیال دموکرات‌ها توافق کرد تا صدها میلیارد یورو برای زیرساخت و دفاع جمع‌آوری کند. آلمان در تمام مدتی که از جنگ جهانی دوم تا کنون گذشته، کل ساختار اقتصادی خود را با قوانین سفت و سخت برای بدهی تحکیم کرده بود اما حالا نیازها فرق کرده است.
مرتس تصریح کرد: "با توجه به تهدید علیه آزادی و صلح در قاره ما، جمله تاکیدی برای دفاع ما این است: هر آنچه که لازم باشد برای آن استفاده شود."
فردریش مرتس (چپ)، صدراعظم احتمالی بعدی آلمان
به این ترتیب ماکرون که از زمان به قدرت رسیدن در سال 2017 برای یک "خودمختاری راهبردی" اروپا زمینه‌سازی می‌کرده حالا احساس حقانیت می‌کند.»
در این میان والری هایر، یکی از متحدان ماکرون در پارلمان اروپا که رهبری فراکسیون پارلمانی «تجدید» را بر عهده دارد، به آبزرور گفت: «اروپا در حال خیزش است.» او با اشاره به پیشنهاد جنجالی اخیر ماکرون درباره مذاکرات بر سر استفاده از به اصطلاح چتر هسته‌ای فرانسه برای دیگر کشورهای اروپایی تصریح کرد: «کشورهای اتحادیه اروپا باید هم‌اکنون همگام با تغییرات حرکت کرده و تعهداتی که داشته‌اند به ویژه در قبال هزینه‌های مشترک دفاعی و بازدارندگی هسته‌ای مشترک را محقق سازند.»
نشریات آلمان تصدیق می‌کنند که حالا لحظه‌ای خطیر برای کشوری است که تا مدتی طولانی بعد از جنگ جهانی دوم از هر گونه شراکت نظامی مستقیم اجتناب کرده است.
«مارینا کورمباکی»، تحلیلگر نشریه اشپیگل آلمان در مطلبی می‌نویسد: «آلمان در این نقطه عطف تاریخی نباید از مسئولیت شانه خالی کند. دولت فدرال آلمان باید اروپایی‌ها را نزد یکدیگر جمع کرده و آنها را برای تضمین امنیت خودشان تشویق و هدایت کند. این دولت باید یک الگوی خوبی را ایجاد کرده و در نهایت ارتش آلمان را با سرمایه‌گذاری در تجهیزات و پرسنل به یک ارتش قوی بدل کند. تنها در صورت ایجاد این الگو است که کشورهای دیگر نیز از آن پیروی خواهند کرد. تنها پس از آن است که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه اروپا را جدی خواهد گرفت.»
گاردین در ادامه این مطلب خود که در بخش «آبزرور» این نشریه منتشر شد، تصریح کرده است: «اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا اواخر ماه جاری میلادی جزئیات طرح هزینه‌های دفاعی خود را با ارائه یک سند مورد انتظار تکمیل خواهد کرد. این مسئول اجرایی اتحادیه اروپا دارد به هر دری می‌زند تا پول برای بخش دفاعی جور کند: قرار است قوانین مالی شل شوند تا کشورهای عضو اتحادیه اجازه افزایش دادن کسری بودجه و بدهی خود را با هدف تامین مالی خریدهای نظامی پیدا کنند. برآورد می‌شود که این تدبیر می‌تواند در صورتی که تمامی کشورها حداکثر انتخابهای ممکن را به کار بگیرند تا 650 میلیارد یورو پول جمع‌آوری کند.
اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا
همچنین رهبران اروپایی می‌توانند اعتبارات توسعه اتحادیه اروپا را نیز در صورت انتخاب دولت‌ها تغییر کاربری داده و به بخش دفاعی اختصاص دهند. طبق طرح فون در لاین، کشورهای عضو همچنین خواهند توانست از یک صندوق 150 میلیارد یورویی تامین شده با بهره‌گیری از پولهای استفاده نشده در بودجه اتحادیه اروپا، وام بگیرند.
همچنان که مجارستان طرفدار پوتین در تلاش برای سد ایجاد کردن در این مسیر نظامی‌سازی اتحادیه اروپا است، بروکسل نیز بررسی می‌کند که چطور حمایتها برای اوکراین را از طریق یک ائتلاف از کشورهای حامی به جای کسب اتفاق نظر تمامی اعضای بلوک به پیش ببرد.»
این روزنامه انگلیسی به دستور اخیر دولت آمریکا برای توقف تبادل اطلاعات نظامی با اوکراین و تبعات این تصمیم اشاره داشته و نوشته است: «دولت ترامپ در گام بعدی به شرکت فن‌آوری آمریکایی "ماکسار" دستور داد تبادل تصاویر ماهواره‌ای خود از مواضع روسیه در میدان نبرد را با اوکراین متوقف کند.
این تدابیر تنبیهی باعث سرگشتگی اوکراینی‌ها شده است. حالا به دنبال این تصمیم دیگر سیستم اخطاردهی به شهروندان از بابت حمله موشکی و برخاستن بمب‌افکن‌های روسی به طور موثر کار نمی‌کند. روسیه نیز از این وضعیت جدید بهره گرفت و روز جمعه یک حمله هوایی بزرگ را انجام داد. ترامپ به این حمله‌ای که خودش آن را میسر کرد بی‌تفاوت بود و صرفا درباره آن گفت: "این کاری است که هر کس دیگری انجام می‌داد."
ساعاتی بعد از توقف تبادل اطلاعات آمریکا با اوکراین، کرملین یک حمله بزرگ را به مواضع نیروهای مسلح اوکراین در منطقه کورسک ترتیب داد؛ منطقه‌ای واقع در غرب روسیه که کی‌یف از هفت ماه پیش یک جای پای کوچک را برای خود در آن ایجاد کرده است. این در حالی است که به ادعای گاردین در این حمله سربازان روسیه در کنار سربازان کره شمالی دست به پیشروی در جنوب شهر سودژا که در کنترل اوکراینی‌ها است زده و تعداد نامشخصی از سربازان اوکراینی در این حمله کشته شده‌اند.
سربازان روس حین تدارک برای عملیات در منطقه کورسک
حدود 10 هزار سرباز اوکراینی مستقر در منطقه کورسک در خطر محاصره شدن قرار دارند. در طی روزهای آینده که قرار است مقام‌های آمریکایی با مقام‌های اوکراینی در عربستان سعودی دیدار داشته باشند، ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین با تصمیمات دشواری مواجه خواهد شد. او امید داشت که از تصرفات در کورسک به عنوان یک برگ چانه‌زنی در مذاکرات با روسیه استفاده کند. او به همراه ژنرال اولکساندر سیرسکی، فرمانده کل ارتش اوکراین در موقعیت بغرنجی قرار گرفته چون نه می‌تواند دستور به عقب نشینی از کورسک بدهد نه می‌تواند امید به اینکه جلوی کشتار در آنجا را بگیرد داشته باشد. سربازان اوکراینی که با آبزرور صحبت کردند گفتند که امید چندانی بجز ادامه دادن به جنگ ندارند.»
گاردین نتیجه می‌گیرد: «در تمام مدت سوءظن درباره این که کاخ سفید به عنوان شریکی در کارزار روسیه علیه زلنسکی به نظر برسد تقویت شده همچنان که رهبران اروپایی نیز با استیصال به دنبال راه‌هایی برای پاسخ به این وضعیت جدید هستند، چون اطمینانی که ائتلاف 80 ساله بین 2 سوی اقیانوس اطلس ایجاد کرده بود دارد در برابر چشمان آنها فرو می‌ریزد.»