پیام ویژه - هم میهن /متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
رسانه‌های تندرو طی دو روز گذشته هر کدام از زاویه‌ای به مسئله سقوط نظام سوریه و تبعید بشار اسد به روسیه پراختند. میانگین تحلیل رسانه‌های مذکور این است که سوریه به ایران پشت کرد یا فریب کشورهای دیگر را خورد و به این روز افتاد اما شرایط خاص سوریه در دوران حکومت خاندان اسد، تن ندادن او به اصلاح بسیاری از مشکلات کشورش و البته اقتصاد فروپاشیده آنها به دنبال سال‌ها جنگ و وضع تحریم‌های گسترده اقتصادی نقش زیاد و محوری در تحلیل‌های آنان ندارد. بشار اسد حتی عکس یکِ روزنامه کیهان هم نبود.
از روزی که رسانه‌های تندرو اسد را خط قرمز ایران می‌دانستند تا روزی که از کنارش عبور کردند، تقریباً یک دهه طول کشید. برخلاف آنچه آنها امروز می‌نویسند یا می‌گویند که حضور ایران در بحران سوریه صرفاً به خاطر مسئله بحران تروریسم بود و امروز به راحتی از کنار بشار اسد می‌گذرند، حفظ او در حکومت یکی از محورهای اصلی سیاست ایران بود که بر مبنای بحث تامین امنیت ملی صورت گرفت. این مسائل در تاریخ ثبت شده و درستی یا نادرستی و البته شدت یا ضعف آن را می‌شود بررسی کرد. اما کتمان آن اشتباه است.
تقصیر اصلاح‌طلبان است
روزنامه جوان – منسوب به یک نهاد خاص – در یادداشت روز یکشنبه خود، پوشش اخبار سوریه از سوی رسانه‌های مستقل و اصلاح‌طلب را بخشی از جنگ‌شناختی دانست و نوشت: «با جرأت می‌توان گفت تقلیل حوادث اخیر سوریه و تحرکات مجدد گروه‌های تکفیری و سلفی به برخی کشورهای منطقه، فراتر از یک اشتباه محاسباتی، ناشی از برنامه‌ریزی یک جریان فکری غربگرای داخلی و مرعوب غرب و زمینه‌سازی برای آماده‌سازی افکار عمومی مردم ایران جهت تن دادن به سازش با هیئت حاکمه جدید آمریکا است.
این جریان فکری روی بی‌تفاوتی و عدم مشارکت بخش مهمی از مردم ایران در انتخابات 1403 حساب ویژه‌ای باز کرده است. همان جریانی که پس از انتخابات ریاست‌جمهوری کشور، از طرح براندازی ایران با عنوان «مانیفست گورباچف ایرانی» روی عکس دکتر پزشکیان در روزنامه آرمان امروز (ارگان حزب اعتدال حسن روحانی) استقبال کرده بود هم‌اینک تلاش می‌کند بخش بی‌تفاوت کشور را (صرف‌نظر از اینکه، سوءمدیریت همان جریان مهم‌ترین عامل بی‌تفاوتی مردم شده است) به‌عنوان سرمایه اجتماعی خود به میدان بیاورد تا با استراتژی «فشار از پایین، چانه‌زنی در بالا» نظام را به تن دادن به برجام منطقه‌ای وادار سازد. شواهد و قرائن نشان می‌دهد که جریان متمایل به غرب در داخل کشور در پی تحمیل برجام منطقه‌ای به نظام است.
این جریان صرف‌نظر از تجربه تلخ برجام خوب می‌داند که افرادی همچون مصدق، حُسنی مبارک، معمر قذافی، محمد مرسی، زین‌العابدین بن‌علی، منصور هادی، عمر البشیر و صدام همگی بدون استثنا ترس از آمریکا و اعتماد احمقانه به آمریکا را علت اصلی سقوط خود اعلام کرده‌اند.» البته نویسنده جوان به این نکته اشاره نمی‌کند که اصلاح‌طلبان اولین منتقدان جدی تیتر مانیفست بودند. در حوزه سیاست خارجی نیز اصلاح‌طلبان نه‌تنها از مذاکره با غرب استقبال می‌کنند بلکه آن را مقدمه‌ای برای کار کردن و تجارت با هر دو سوی جهان، حتی شرق می‌دانند. چراکه ایران در دنیای پس از دوران گذارِ فعلی نیز بخواهد سهمی از جهان داشته باشد، باید به مدیریت تنش و سیاست خارجی متوازن رو بیاورد و اگر لازم است، در مورد منطقه نیز تصمیم‌های سخت اتخاذ کند.
از احزاب تا احد و فتح مکه
مدیرمسئول روزنامه کیهان در یادداشت روز دوشنبه خود، با ذکر مثال‌هایی از تاریخ اسلام به تحلیل این رویداد پرداخت. در بخشی از یادداشت حسین شریعتمداری می‌خوانیم: «جنگ بدر که با پیروزی بزرگ مسلمانان همراه بود در سال دوم هجرت اتفاق افتاد. جنگ احد که با شکست جبهه اسلام روبه‌رو شد، در سال سوم هجرت رخ داده بود. برخی از مسلمانان بعد از شکست در جنگ احد، زانوی غم به دامن گرفته بودند.
خداوند متعال خطاب به آنها فرموده بود: «إِنْ یمْسَسْکُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَتِلْکَ الْأَیامُ نُدَاوِلُهَا بَینَ النَّاسِ وَلِیعْلَمَ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَیتَّخِذَ مِنْکُمْ شُهَدَاءَ وَاللهُ لَا یحِبُّ الظَّالِمِینَ... اگر (در اُحد) به شما آسیبی رسید، به دشمنان شما نیز (در بدر) آسیب رسید (پس مقاومت کنید). این روزگار را با (اختلاف احوال) میان خلایق می‌گردانیم تا خداوند مقام اهل ایمان را معلوم کند و از شما مؤمنان (آن را که ثابت است) گواهِ دیگران گیرد. و خدا ستمکاران را دوست ندارد.» - 140 آل‌عمران. پس از آن در سال هشتم هجرت فتح مکه اتفاق افتاد که بزرگ‌ترین پیروزی مسلمانان بود و فراگیری اسلام را به دنبال داشت.» مشخص نیست که نویسنده کیهان از ذکر برخی مثال‌های تاریخی مثل فتح مکه منظور خاصی داشته است یا نه.
![]()