چاپ

پیام ویژه - فارس / آیت‌الله جعفر سبحانی مرجع تقلید به استفتائی درباره وجوب رعایت حجاب به عنوان واجب شرعی پاسخ داده‌اند.
سؤالآیت‌الله سبحانی (دام عزه العالی) با توجه به ارائه دیدگاه حضرت عالی در باب رعایت واجبات شرعی از جمله حجاب، برخی از رسانه ها آن را به درستی منعکس نکرده‌اند. خواهشمند است برای رفع سوء فهم، نظرات خود را در این باره یک بار دیگر، بیان کنید.پاسخ:بسم الله الرحمن الرحیماینجانب در مسجد اعظم پس از فراغت از درس خارج اصول دو مطلب را یادآور شدم. مطلب نخست، این که حجاب اجباری دو تفسیر دارد. تفسیر اول آن غلط و تفسیر دوم آن مورد اتفاق همه علمای اسلام است. اما تفسیر غلط این که اگر زن بی‌حجابی، در کوچه و خیابان مشاهده شد، مأمور دولتی فوراً چادری به دست بگیرد و بر سر او بیفکند و او را مجبور به رعایت حجاب کند. این تفسیر مسلماً غلط و احدی از عالمان اسلامی چنین فتوایی نداده است.اما تفسیر دوم و صحیح آن، این است که منکرات بر دو نوع است:1- فردی منکری را در دور از چشم مردم در خانه خود انجام می‌دهد، تکلیف او با خدا است و ما درباره او تکلیفی نداریم.

حکومت اسلامی باید از منکری که برای جامعه مضر است جلوگیری کند2- منکری که وجود آن مضر به حال جامعه است مسلماً باید حکومت اسلامی از آن جلوگیری کند. کسی بخواهد آشکارا مشروب خواری کند و یا قمار بازی، کند. مسلماً یک چنین منکراتی مایه گسترش گناه در جامعه می‌شود. بی‌حجابی نیز از این منکرات است که سبب می‌شود گناه در میان جوانان گسترش پیدا کرده و عفت عمومی خدشه‌دار شود. باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که چنین منکری در خارج تحقق پیدا نکند. (این برنامه‌ریزی اعم از فرهنگی، اجتماعی و روانشناسی، اقتصادی و قضایی و انتظامی است) دلیل این سخن حدیثی از رسول خدا(ص) است که می‌فرماید: إِنَّ الْمَعْصِیَهَ إِذَا عَمِلَ بِهَا الْعَبْدُ سِرّاً لَمْ تُضِرَّ إِلَّا عَامِلَهَا وَ إِذَا عَمِلَ بِهَا عَلَانِیَهً وَ لَمْ یُغَیَّرْ عَلَیْهِ أَضَرَّتِ الْعَامَّهَ هر‌گاه بنده خدا گناهی را در پنهان انجام دهد ضرر آن متوجه خود اوست ولی اگر آشکار انجام بدهد و از آن جلوگیری نشود به جامعه ضرر می‌زند.نویسنده‌ای مسأله حجاب اجباری را مطرح می‌کند و می‌گوید: بله اگر بی‌حجابی به مرحله‌ای برسد که مایه ابتذال و گسترش گناه شود باید از آن جلوگیری کرد.در پاسخ سخن ایشان یادآور شدم که اصولاً بی‌حجابی یک صورت بیشتر ندارد و آن همان صورتی که خود او متذکر شده است. آیا می توان جاذبه جنسی میان برهنگان و بی‌حجابان و جوانان امروز که سن ازدواج آنان بالا رفته را انکار کرد؟ مسلماً این نوع گناه آشکار، اخلاق جوانان را فاسد می‌سازد.
مطلب دومی که یادآور شدم این است. امر به معروف دو مرحله دارد. مرحله نخست: مرحله نصیحت و تذکر است و این از آن عموم مردم است، البته شرایطی هم دارد. مرحله دوم جلوگیری از منکرات است که از آن حکومت اسلامی است. امام صادق(ع) چنین می‌فرمایند: انما هو علی القوی المطاع العالم بالمعروف من المنکر، لا علی الضعیف الذی لا یهتدی سبیلا الی ایّ من ایّ یقول من الحق الی الباطل، و الدلیل علی ذلک کتاب الله عزوجل قوله.... وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّهٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ. امر به معروف وظیفه قدرت نیرومندی است که اطاعت مردم برگردن آنها است. معروف را از منکر تمیز می‌دهد. این وظیفه ربطی به انسان ناتوان که راهی به جایی نمی‌برد، ندارد و شاید حق را از باطل باز نمی‌شناسد.اتفاقاً آیه 41 سوره حج ناظر به همین قسم دوم همین گروه نیرومند است که اجرای امر به معروف بر عهده آنها است، آنجا که می‌فرماید: «الَّذینَ إِن مَکَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاهَ وَآتَوُا الزَّکاهَ وَأَمَروا بِالمَعروفِ وَنَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَلِلَّهِ عاقِبَهُ الأُمورِ. آنان که به آنها قدرت دادیم کسانی هستند که نماز را پرپا می‌سازند و زکات می‌دهند و به کارهای نیک فرمان می‌دهند و از منکرات مردم را باز می‌دارند. سرانجام کارها با خدا است. جمله «ان مکناهم» گواه بر این است که این نوع امر به معروف برای انسان های متمکن و قدرتمند و به تعبیر امروزی از آن حکومت اسلامی است. و تفسیر این آیه به امر به معروف سفارشی، دور از مضمون آیه است.