بزرگنمايي:

پیام ویژه - صبح نو /متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
ثمانه اکوان، کارشناس مسائل آمریکای شمالی در گفت‌وگو با «صبح نو» در خصوص اولین تلاش دولت ترامپ برای ارتباط با ایران اظهارکرد: «موضوع دیپلماسی که ترامپ می‌خواهد در منطقه به کار ببرد مسأله‌ای است که بالاخره چون روزهای اول انتخاب شدنش به‌عنوان رئیس‌جمهور است می‌خواهد خودش را در این زمینه فعال نشان بدهد و یکی از شعارهای که ترامپ در عرصه انتخابات آن را مطرح کرده، حل و فصل کردن مسأله غرب آسیا مخصوصا جنگ غزه، لبنان و همچنین شعارش در خصوص اینکه اجازه نمی‌دهد ایران به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند، است.»
وی افزود: «ترامپ چون در وهله بعدی که می‌خواهد این شعارها را عملی کند مدت زمان کمی در اختیار دارد؛ چراکه شعاری که داده است این است که روزی که می‌خواهد وارد کاخ سفید شود این معضلات را حل کند، بنابراین عجله زیادی دارد که از همین حالا نیروهایی که دارد را بسیج کند تا در راستای هدفی که دارد تلاش کند.»

ترامپ و تکرار رویکرد استفاده از چهره‌های غیررسمی
کارشناس مسائل آمریکای شمالی تصریح کرد: «دومین نکته این است که ترامپ چون اصولا اعتقادی به سیستم سیاسی داخل واشنگتن ندارد، چندان به دیپلمات‌ها هم اعتقاد ندارد. همان‌طور که در دور اول ریاست‌جمهوری‌اش هم از دامادش که سمت رسمی در دولت نداشت، برای مسائل غرب آسیا استفاده می‌کرد.»
اکوان گفت: «اکنون هم از آقای ماسک که فعلاً سمت رسمی در دولت ترامپ ندارد استفاده کرده به‌خاطر اینکه گفت‌وگوهایی را با ایران داشته باشد؛ اما در خصوص اینکه چه گفت‌وگوهایی می‌خواهد با کشورمان داشته باشد؛ مهم‌ترین موضوع این است که اکنون در مقابل ترامپ، ماجرای احتمال برخورد نظامی دوباره ایران با رژیم صهیونیستی مطرح است.»
وی اظهارکرد: «قبل از دوران انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا این اتفاق صورت نگرفت، پیش‌بینی می‌شد که در دوره انتقالی دولتی این اتفاق صورت بگیرد و ایران هم حق خودش می‌داند که اقدامات متجاوزانه رژیم صهیونیستی را تلافی کند. اکنون به نظر می‌رسد که ترامپ دارد از امکاناتش استفاده می‌کند تا جلوی این حمله نظامی ایران که ممکن است بسیار شدیدتر از دفعه قبل باشد را بگیرد.»
کارشناس مسائل آمریکای شمالی ادامه داد: «از طرف دیگر ترامپ در تلاش است تا از عناصری استفاده کند که به او انگ ارتباط زودهنگام و دیپلماتیک با ایران را نزنند. به‌خاطر همین است که از دیپلمات‌های رسمی وزارت امور خارجه آمریکا استفاده نمی‌کند و از یک فرد سرمایه‌گذار سلبریتی مثل ایلان ماسک استفاده می‌کند برای اینکه با ایران مذاکره کند.»
اکوان با بیان اینکه البته همه می‌دانند که ایلان ماسک در دولت جدید ترامپ، دست راست ریاست‌جمهوری آمریکا حساب می‌شود، خاطرنشان کرد: «این اتفاق می‌تواند به پشتوانه سیاسی ایلان ماسک اضافه کند. باید ببینیم که موضوعاتی که در این خصوص مطرح شده چقدر جدی هستند و چه مطالبی بیرون می‌آیند. فعلا مشخص شده است که ترامپ سعی می‌کند از طریق ایلان ماسک پیام‌هایی را در خصوص کاهش تنش‌ها به ایران برساند. ولی آیا این مسأله کاهش تنش‌ها به معنای بهبود روابط است؟»
ایلان ماسک؛ پیام‌رسانی برای کاهش تنش یا تعیین خط قرمز؟
وی اضافه کرد: «من فکر نمی‌کنم که این موضوع به معنای بهبود روابط باشد و بیشتر به نظر می‌رسد ترامپ در تلاش است که خط قرمزهایش را در مقابل ایران مشخص و مواضعش را در خصوص منطقه غرب آسیا به کشورمان اعلام کند.»
کارشناس مسائل آمریکای شمالی تصریح کرد: «باید دید که ایران چگونه به این مسأله پاسخ می‌دهد. به نظر من ایلان ماسک بیشتر از اینکه خودش یک راه‌حل برای موضوع باشد، یک پیام‌رسان است و باید ببینیم که این پیام‌رسانی به چه نحوی انجام می‌شود و پاسخ ما به این پیام‌ها چه خواهد بود؛ اما همین که این ارتباط به صورت رودررو صورت گرفته و البته نماینده ایران هم در این دیدار حضور داشته و گفت‌وگو کرده‌اند نشان می‌دهد احتمالا طرف ایرانی در دولت هم بدش نمی‌آید که یک ارتباط غیررسمی با دولت ترامپ شکل بگیرد.»
ایلان ماسک؛ خط تلفن قرمز میان ایران و آمریکا
اکوان یادآور شد: «پیش از این در دوران اوباما می‌گفتند برای اینکه اشتباهی در تصمیم‌گیری دو کشور ایجاد نشود بهتر است همیشه یک خط تلفن قرمز بین دو کشور برقرار باشد تا این خط تلفن قرمز باعث شود سوء‌تفاهم‌ها برطرف شود و اقدامات ناگهانی از سمت دو کشور برقرار نشود.»
وی تصریح کرد: «خط قرمز بین دو کشور در دیپلماسی یک مسأله قدیمی است و به دوران جنگ سرد برمی‌گردد، در روابط کشورهای دنیا وجود دارد و سعی می‌کند همیشه یک ارتباط غیرمستقیمی داشته باشد به‌خاطر اینکه دو کشور دچار سوءتفاهم اشتباهی نشوند و برخورد ناگهانی با همدیگر نداشته باشند.»
کارشناس مسائل آمریکای شمالی اظهارکرد: «به نظر می‌آید ایلان ماسک همان خط تلفن قرمز است و سعی می‌کند ارتباط بین دو کشور را به صورت مستقیم و غیرمستقیم نگه دارد و ارتباط را به طرف سوم مثل کشورهای عرب منطقه یا سفارت سوئیس نسپارند، بلکه ارتباط مستقیم‌تر باشد.»