بزرگنمايي:

پیام ویژه - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا با اشاره به ضرورت شکل‌دهی به کانون‌های مذاکراتی با امریکا می‌گوید: «جهان امروز، دچار تغییر و تحولاتی جدی شده است. دیگر مناسبات یک الی 2دهه قبل در جهان حاکم نیست و مناسبات عوض شده است. مسوولان عالیرتبه کشورمان حتما به این دامنه‌های تغییر واقف هستند. مسائل جهانی، قطب‌بندی‌های جدیدی را شکل داده است. در حوزه سیاست خارجی درازمدت ایالات متحده امریکا، تمام جایگاه‌ها دچار دگرگونی شده است. مثلا خلیج فارس، نقشی که طی سالیان سال داشته را، دیگر ندارد. جایگاه فروش نفت ایران در مناسبات انرژی و اقتصاد جهان تغییر کرده، حتی نقش انرژی‌های صادرشده توسط کشورهای حاشیه خلیج فارس هم تغییر کرده است. از سوی دیگر، جایگاه چین، روسیه و کشورهای خاورمیانه و...تغییرات بنیادین کرده است. باید به نکات و سایر متغیرها توجه داشت و مبتنی بر این تغییرات مذاکرات را شکل داد.»
ایمانی در ادامه به این نکته اشاره می‌کند: «ترامپ اساسا با جنگ در هر نقطه جهان مخالف است. تمرکز ترامپ برای تامین منافع امریکا روی مسائل دیگری است که شاید برای ما چندان مهم نباشند. بنابراین مذاکرات جدید ایران و غرب باید مبتنی بر این شرایط جدید باشد. اساسا مناسبات جهانی از زمانی که ایران برجام را حدودا 10سال قبل امضا کرده، تغییر یافته است. شاید لازم باشد مذاکرات جدیدی طراحی شود. ایران متناسب با تغییرات جهانی باید منافع ملی خود را پیگیری کند. قاعدتا لازم است بده‌بستان‌هایی داشته باشیم. مساله تحریم‌ها و منافع ناشی از تحریم‌ها باید به صورت جدی، محور مذاکرات باشد. ایران می‌خواهد منافع ناشی از برداشتن تحریم‌ها را از طرف مقابل طلب کند. مواردی چون رفع تحریم سیستم بانکی، رفع تحریم فروش و صادرات نفت، رفع تحریم شرکت‌های کشتیرانی ایرانی و...از جمله این مواردند. بله، به نظرم جهان هم آمادگی این تغییرات را دارد. اگر مسوولان حوزه سیاست خارجی ایران، مذاکرات را به نحوی انجام دهند که منافع ملی کشور حفظ شود، جهان آمادگی اعمال این تغییرات را دارد. ایران باید در کوتاه‌مدت منافع حاصل از رفع تحریم‌ها را از طرف مقابل طلب کند.»
این فعال سیاسی اصولگرا در پاسخ به این پرسش اعتماد که دستیابی به این منافع با چه نوع مذاکره‌ای محقق می‌شود؟ می‌گوید: «ایران به هر حال برای رفع تحریم‌ها باید با امریکا مذاکره کند. من نمی‌گویم، مذاکره مستقیم باشد یا غیرمستقیم و در چه سطحی باشد، چرا که چگونگی مذاکرات، موضوعی است که مسوولان بهتر از آن آگاهند. واقعیت آن است که تحریم‌هایی که ایران از آن رنج می‌برد، عمدتا توسط امریکا گذاشته شده است. به خصوص تحریم‌های ثانویه‌ای که امریکا اعمال کرده و بر اساس آن کشورهای دیگر، شرکت‌های خارجی و فعالان اقتصادی و... را با مجازات‌های شدید مواجه کرده است. بیشترین، متنوع‌ترین و پیچیده‌ترین تحریم‌ها توسط امریکا پایه‌گذاری شده است. بنابراین طرف اصلی مذاکرات ایران باید امریکا باشد. یکی از تغییرات مهم در عرصه جهانی آن است که نقش اروپا در صحنه جهانی در حال کم‌رنگ شدن است. اروپا دیگر ذیل قطب‌های اصلی آینده جهان تعریف نمی‌شود. اروپاییان هم این موضوع را می‌دانند. ایران هرچند با اروپا مذاکره می‌کند اما این تصور که ایران از طریق توافق با اروپا می‌تواند توافق با امریکا را عینیت بخشد، غیر واقعی است. ایران باید با امریکا تعامل داشته باشد. تعامل حتی می‌تواند از طریق مذاکره نباشد و نوعی چراغ سبز دادن دو طرف باشد.»
ایمانی با اشاره به نقشی که ایران در این مناسبات تازه به دست آورده، می‌گوید: «نقش ایران در آینده جهان بر اساس دیدگاهی که امریکایی‌ها ارایه داده‌اند، نقش پررنگی است. مسوولان ایرانی باید این نقش را درک کنند. چرا که ایران نقش برجسته‌ای در مناسبات آینده جهان دارد. البته ایران باید روی مواضع خود هم پافشاری کند. وزیر امور خارجه ایران اخیرا اعلام کرده، ایران آماده است به تعهدات برجامی خود در موضوع غنی‌سازی و... بازگردد. به شرط اینکه غرب هم به تعهدات برجامی‌اش بازگردد. ایران در عین حال باید بداند مذاکره با اروپا ایران را به رفع تحریم‌های کامل نمی‌رساند. چرا که اروپا دنباله‌روی سیاست‌های امریکاست.»

مهدی بیک اوغلی