بزرگنمايي:

پیام ویژه - اقتصاد نیوز /متن پیش رو در اقتصاد نیوز منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
گروهی مدعی‌اند که با بازگشت ترامپ معادلات جهان می‌تواند به اشکال مختلف تحت تاثیر قرار گرفته و میدان برای زورآزمایی رقبا هموارتر شود. در همین راستا گروهی بر اهرم‌های های ترامپ جهت به چالش کشیدن بازیگرانی چون روسیه و چین تاکید داشته و مدعی‌اند که مهمان تازه کاخ سفید این شانس را دارد تا با هدف قرار دادن این گروه از بازیگران طرح‌های آمریکا را در اولویت قرار داده و برجسته سازد.
نشنال اینترست با انتشار یادداشتی مدعی شد:‌ دونالد ترامپ تصمیم دارد شانس خود را بیازماید. بالاخص در شرایطی که به ادعای ناظران زمانی وارد دفتر بیضی می‌شود که رقبایش ضعیف‌تر از دوره اول ریاست جمهوری‌اش هستند.
او با ایران متمرکز بر معادلات خاورمیانه، روسیه محاصره‌ شده در جنگی که برنده‌ای ندارد و چینی که با چالش‌های اقتصادی و نارضایتی داخلی دست و پنجه نرم می‌کند، روبرو است. ترامپ به واسطه ویژگی‌هایی چون غیرقابل‌پیش‌بینی‌بودن و تمایل به معامله‌گری، فرصت‌هایی برای تغییر شکل پویایی جهانی در اختیار دارد و به طور بالقوه قادر است میراثی قابل مقایسه با روسای جمهوری چون هری ترومن، آیزنهاور و رونالد ریگان بر جای بگذارد.
ترامپ و پیکربندی جهان
به ادعای نشنال اینترست، ترومن زمینه را برای خاورمیانه‌ای مدرن فراهم کرد. ترامپ این شانس را دارد که منطقه را از نو پیکربندی کرده و از دهه‌ها درگیری اعراب و اسرائیل خارج شده و به دوران امنیت و رفاه جمعی تغییر مسیر دهد. او حتی قبل از ادای سوگند، آتش بس و آزادی گروگان را تسهیل کرد. میهمان تازه کاخ سفید این توان را دارد تا دستاوردهای بسیار بیشتری به دست بیاورد.
این نشریه در ادامه مدعی شد، بشار اسد، رئیس جمهور سوریه کنار رفته و حماس و حزب‌الله بر بازتعریف توان بازدارندگی‌شان متمرکز شده‌اند؛ دو مقوله‌ای که نشان دهنده تغییر معادلات خاورمیانه است. در چنین شرایطی ترامپ از موقعیت خوبی برای گسترش توافقنامه ابراهیم، ​​عادی سازی روابط بین اسرائیل و عربستان سعودی و هدایت منطقه از عربستان تا دریای مدیترانه برای عبور از درگیری به امنیت جمعی برخوردار است.
این فرصت بالقوه ادعایی می‌تواند عصر "جاده طلایی جدید" را کلید زند؛ عصری که در قابش کریدور اقتصادی هند-خاورمیانه-اروپا اجرایی خواهد شد.
این نشریه در ادامه یادداشت ادعایی‌اش آورد: ترومن اروپای غربی را با طرح مارشال بازسازی کرد. آیزنهاور امنیت و قدرت این قاره را تضمین کرد. ریگان اتحاد جماهیر شوروی را شکست و دیوار برلین را فرو ریخت. ترامپ می‌تواند به طور مشابه اقتصاد و امنیت اروپای شرقی را به سطوح بی‌سابقه‌ای برساند، اوکراین و دریای سیاه را امن کرده و خرس روسی را دوباره در قفس قرار دهد.
«طرح ترامپ» که توسط سرمایه‌گذاری بخش خصوصی آمریکایی – نه مالیات دهندگان – هدایت می‌شود، می‌تواند منطقه آدریاتیک-بالتیک-دریای سیاه را به موتور اقتصادی و امنیتی یک اروپای متکی به خود تبدیل کند. این چشم انداز اروپای شرقی را از طریق جاده طلایی جدید به هند و اقیانوس آرام متصل می‌کند و راهی به سوی آمریکای امن‌تر، قوی‌تر و ثروتمندتر ارائه می‌دهد.
میدان تازه رویارویی رقبا
به ادعای نشنال اینترست، رئیس جمهور جدید آماده است تا قطب شمال را به روش‌های بی‌سابقه‌ای شکل دهد. قطب شمال که به طور فزاینده‌ای در دسترس و غنی از منابع است، به میدان مانور رقبایی مانند چین و روسیه تبدیل شده است. ترامپ با تقویت روابطش با گرینلند - منطقه خودمختار دانمارک - می‌تواند منافع دفاعی و اقتصادی آمریکا را در این مرز جدید رقابت قدرت‌های بزرگ تقویت کند.
ترامپ به واسطه هم‌صدایی کپنهاگ، مسئولیت بیشتر ایالات متحده در قبال امنیت و توسعه گرینلند را برجسته خواهد کرد. با کنترل بر آلاسکا و گرینلند به عنوان دو ستون، ابتکار "شمال آزاد" می‌تواند ظهور کند که همکاری با شمالی‌ترین اعضای ناتو را تقویت کرده و توسعه مسئولانه قطب شمال را تقویت می‌کند. این ابتکار توانایی‌های دفاعی جمعی را تقویت و از آلاسکا تا فنلاند و بالتیک و در عین حال کشورهایی مانند کانادا، بریتانیا و ایسلند را درگیر خواهد کرد.
از طریق این پیکربندی‌های منطقه‌ای تجدید شده، ترامپ می‌تواند مشارکت‌های اقتصادی و امنیتی را در سراسر جهان از آلاسکا تا آسیا و آن سوی اقیانوس اطلس بازتعریف کند. با پیوند دادن فضاهای آزاد و باز، ابتکارات رئیس جمهوری می‌تواند ابتکار کمربند و جاده چین را تحت الشعاع قرار داده و آن را به یک پاورقی تاریخی تبدیل نماید.
برخلاف پروژه‌های پکن از بالا به پایین، رویکرد ترامپ باید مشارکت‌های پایدار و از نظر اقتصادی سالم را در اولویت قرار دهد و رفاه و امنیت را هم در آمریکا و هم متحدانش تقویت کند. در دوره نخست ریاست جمهوری ترامپ منطقه هند و اقیانوس آرام در اولویت قرار گرفت و هماهنگی چهارگانه (ایالات متحده، ژاپن، هند و استرالیا) تقویت شد.
دوره دوم می‌تواند این پیشرفت را عمیق‌تر کند. همانطور که او متحدان ناتو را تشویق کرد تا بار دفاعی بیشتری را به اشتراک بگذارند، این توان را دارد تا تعهدات مشابهی را از شرکای هند و اقیانوس آرام بخواهد، جایی که ایالات متحده تا حد زیادی تضمین‌های امنیتی یکجانبه را ارائه می‌کند. ایجاد یک سازمان پیمان هند و اقیانوسیه (IPTO) با متحد کردن توافق‌های دوجانبه موجود می‌تواند نشان دهنده موفقیت ناتو باشد و یک چارچوب امنیتی قوی و انعطاف‌پذیر ایجاد کند.
به ادعای نشنال اینترست، اولین استراتژی دفاع ملی ترامپ روشن کرد که جهان وارد دوره جدیدی از رقابت قدرت‌های بزرگ شده است. اما عصر رقابت بزرگ مستلزم مشارکت‌های بزرگ است. در دوره دوم ریاست جمهوری او، هند، پرجمعیت‌ترین کشور و به زودی سومین اقتصاد بزرگ جهان، نقشی محوری ایفا خواهد کرد.
با تشدید بی‌ثباتی سیاسی در توکیو با از دست دادن نخست وزیر شینزو آبه، این بر عهده هند و ایالات متحده است که در هند و اقیانوس آرام مشارکت کنند. دوستی ترامپ و مودی که بر پایه منافع ملی همگراست، می‌تواند این روابط دوجانبه را به یک مشارکت قدرت بزرگ ارتقا دهد.
اقتصاد جهانی چهارگانه متشکل از ایالات متحده، اتحادیه اروپا، هند و ژاپن می‌تواند با سوداگری چین مقابله کرده و تضمین کند که اقتصاد دیجیتال جهانی منافع و ارزش‌های مشترک را پیش می‌برد. ترامپ همچنین می‌تواند ظرفیت نهادی ایالات متحده را برای دولت‌سازی اقتصادی تقویت کرده و آژانس‌های دوران جنگ سرد را برای رسیدگی به خواسته‌های اقتصادی کشورهای نوظهور و در عین حال پیشبرد منافع آمریکا هدایت کند.
مهم‌تر از همه، او می‌تواند آفریقا و آمریکای لاتین را به‌عنوان شرکای اقتصادی و امنیتی درگیر کند و صنعتی‌سازی – به‌ویژه فرآوری مواد معدنی حیاتی – را در اولویت قرار دهد تا نیازهای آمریکا و متحدانش را برآورده کند. دکترین مونرو به روز شده می‌تواند مداخله خارجی در نیمکره غربی را محدود و از امنیت و رفاه منطقه محافظت کند.
تلاقی رویدادهای جهانی رهبری ترامپ فرصت‌های را برای ارتقای نفوذ ایالات متحده در شکل‌دهی جهانی امن‌تر و مرفه‌تر با حفظ منافع و ارزش‌های آمریکا ارائه می‌دهد. اینکه میراث او به موازات میراث ترومن یا ریگان خواهد بود، به توانایی ترامپ در ایجاد تعادل و تعدیل منافع بستگی دارد.