بزرگنمايي:

پیام ویژه - اعتماد / «جای سنوار خالی» عنوان یادداشت روز در روزنامه اعتماد به قلم علی مطهری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
مقاومت افسانه‌ای مردم غزه به مدت نزدیک به 16 ماه در مقابل رژیم اشغالگر خونخواری که تحت حمایت امریکا و انگلیس و آلمان و فرانسه قرار دارد، پدیده‌ای است که باید توسط جامعه‌شناسان و روان‌شناسان تحلیل شود که چه عواملی این روحیه را در این مردم تزریق کرده است. بدون شک عامل درجه اول اسلام است. آنها در اوج شهادت‌ها و از دست دادن منازل، فریاد‌الله اکبر و «حسبنا‌الله» (خدا برای ما کافی است) سر می‌دادند. ناسیونالیسم عربی چنین قدرتی ندارد، ایمان به مقام شهادت و عالم آخرت است که این روحیه را پدید آورده است. چنین ملتی فلسطین را آزاد خواهد کرد. این که نیروهای حماس پس از آتش‌بس اداره غزه را به عهده گرفته‌اند و در انظار عمومی ظاهر می‌شوند یعنی شکست اسراییل. شهید یحیی سنوار گفته بود تنها راه آزادی بیش از 10‌هزار زندانی فلسطینی گروگان گرفتن از صهیونیست‌های اشغالگر است. این ایده آن فرمانده بزرگ، این روزها در مقابل چشم مردم دنیا در حال انجام است. جای سنوار خالی است.
این آتش‌بس قهرمانانه و آزادی زندانیان فلسطینی، توفان‌الاقصی را به یک گام بلند در راه آزادی سرزمین فلسطین تبدیل کرد. اسراییل سال‌ها تلاش کرد مبارزان فلسطینی و در رأس آنها حماس را تروریست معرفی کند، اما امروز اکثر ملت‌ها حماس را یک گروه مجاهد ملی می‌شناسند که در مقابل اشغال سرزمینش مردانه ایستاده‌ و با کمترین امکانات، نبردی حیرت‌انگیز را در برابر آخرین تجهیزات غربی رقم زده است. مساله فلسطین که می‌رفت با عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با رژیم اشغالگر و یهودی‌سازی مسجدالاقصی و شهرک‌سازی گسترده در کرانه باختری به فراموشی سپرده شود، پس از توفان‌الاقصی مساله اول جهان شد و حتی چند کشور اروپایی آمادگی خود را برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین اعلام کردند و طرح دو کشوری که به هر حال به نفع فلسطینی‌هاست و گام مهم دیگری در راه آزادی کامل سرزمین فلسطین است اکنون مورد تأکید اکثر کشورهای جهان است. این در حالی است که اسراییل قبل از توفان الاقصی چنان که نتانیاهو در سازمان ملل اعلام کرد مدعی بود که اساسا دیگر مساله‌ای به نام فلسطین وجود ندارد، بلکه تعداد کمی تروریست هستند که گاهی اقداماتی می‌کنند. اثر دیگر توفان الاقصی این بود که پرده نفاق از چهره اسراییل کنار رفت. این رژیم اشغالگر که خود را مظهر دموکراسی و حقوق بشر در خاورمیانه معرفی می‌کرد و خود را مظلوم هولوکاست می‌نامید، چنان حیوانیت و قساوتی از خود نشان داد که با شخم زدن کل غزه و کشتن حدود شصت هزار زن و کودک و مرد فلسطینی، چند برابر هولوکاست واقعی را به نمایش گذاشت و دیگر نمی‌تواند چهره واقعی خود را پنهان کند. اگر بخواهیم سایر وجوه محور مقاومت را بررسی کنیم باید بگوییم حزب‌الله نیز جانانه و حیرت‌انگیز مطابق دستور اسلام به کمک مردم غزه شتافت و به رغم ضربات سنگینی که خورد حماسه‌ای آفرید و اسراییل را مجبور به پذیرش آتش‌بس کرد در حالی که قدرت حزب‌الله همچنان پابرجاست. حماسه یمنی‌ها هم فوق تصور و از عوامل مهم پذیرش آتش‌بس غزه توسط اسراییل بوده است. مردمی که هشت سال زیر بمباران عربستان و امریکا بوده‌اند و تحت فشار سخت اقتصادی روزگار می‌گذرانند تا پای جان در راه کمک به برادران مسلمان خود در غزه ایستادند و همچنان ایستاده‌اند به‌طوری که امریکا و انگلیس را در آبراه دریای سرخ به ستوه آورده‌اند. اما داستان سوریه، برخلاف ظاهر آن، به نفع ایران تمام شد. اولا بشار اسد مرد درگیری با اسراییل نبود. ثانیا اگر ارتش سوریه دفاع می‌کرد و نیروهای مقاومت به کمک او می‌رفتند... 
با توجه به اینکه آن ارتش ارتشی نبود که با تمام وجود بجنگد، باعث هدر رفتن اموال و جان‌های مجاهدان می‌شد و ایران تا سال‌ها در آنجا درگیر و گرفتار می‌شد. گروهی که اکنون اداره سوریه را به دست گرفته‌اند، گرچه فعلا مواضعی خوشایند اسراییل و امریکا و اروپا اعلام می‌کنند ولی در نهایت بر سر جولان و سایر سرزمین‌های اشغالی‌شان با اسراییل درگیر خواهند شد و حتی محتاج به ایران خواهند گردید. 
بخش مهمی از تحریرالشام ریشه در اخوان المسلمین دارد که یک گروه مجاهد و ضد صهیونیسم است. آنچه رهبر انقلاب فرمودند که جوان‌های سوری کشورشان را از اشغالگران پس خواهند گرفت، شامل بخشی از جوانان تحریرالشام هم می‌شود. نتیجه اینکه محور مقاومت همچنان قدرتمند است.