بزرگنمايي:

پیام ویژه - جمعه 10 اسفند 1403، سوله 1 کارخانه نوآوری آزادی میزبان رویداد ناراستار ( NarStar ) بود؛ جشنواره‌ای که بازی‌سازان جوان را گرد هم آورد تا در دو بخش گیم جم و فیلمنامه‌نویسی استعدادشان را نشان دهند. برای اینکه از پشت پرده‌ی این رویداد بیشتر بدانیم، با علی نظری (دبیر ناراستار و مدیر بخش بازی‌سازی زیست‌بوم کودک و نوجوان انارستان ) گفت‌وگویی کردیم.
ایده‌ی ناراستار از کجا آمد؟
نظری با نگرانی از وضعیت فعلی صنعت بازی‌سازی شروع می‌کند: «در سال‌های اخیر، به دلایل مختلف، خیلی از بازی‌سازهای کشور مهاجرت کردند. کسانی هم که موندن، یا شخصی کار می‌کنن یا ریموت با خارج همکاری دارن. این باعث شده صنعت بازی‌سازی ایران رو به نابودی بره.» او هدف ناراستار را این‌طور توضیح می‌دهد: «ما با این رویداد می‌خواستیم بازی‌سازها رو دور هم جمع کنیم، شبکه‌سازی رو تقویت کنیم و ایده‌هاشون رو پرورش بدیم. پوشش خبری هم کمک می‌کنه این استعدادها دیده بشن و بقیه هم ترغیب بشن به این حوزه بیان.»
چالش‌های برگزاری در دقیقه 90
وقتی از چالش‌ها می‌پرسیم، نظری لبخندی می‌زند و می‌گوید: «قصد داشتیم قبل از پایان سال رویداد رو برگزار کنیم، ولی توی لایه مدیریتی خیلی دیر تصویب شد. فرصت کم بود؛ عید نوروز و ماه رمضان نزدیک بود، سالن‌ها پر بودن و وقت اطلاع‌رسانی هم نداشتیم.» اما او و تیمش تسلیم نشدند: «با همه گروه‌های بازی‌سازی ارتباط گرفتیم، آگهی رو منتشر کردیم و دنبال یه جای مناسب بودیم که رویدادمون توی خاطرها بمونه. بالاخره کارخانه نوآوری آزادی انتخاب شد و همه‌چیز جور شد اینم بگم که تمام شرکت بسیج شدن تا این رویداد به بهترین شکل برگزار شه و واقعا ازشون ممنونم که همگی منظم باهم کمک کردن و همه چیز به خوبی جلو رفت»
گیم جم، از خلاقیت تا شگفتی
در بخش گیم جم، 32 تیم(تک نفره-4 نفره) با 60 شرکت‌کننده در 8 ساعت بازی ساختند. موضوعات از پیش اعلام‌شده (سلامت، فرهنگ و هنر، جامعه و حقوق شهروندی) و آزادی عمل در استفاده از هر ابزار، از جمله هوش مصنوعی، فضا رو رقابتی‌تر کرد. نظری از یک بازی خاص یاد می‌کند که او را شگفت‌زده کرد: «ایده‌ها خوب بودن، ولی یه بازی بود که با SDK مخصوص AR ساخته شده بود اما برای شناسایی تصویر ازش استفاده میکرد، به این صورت که تصاویر هنری و تاریخی رو اسکن می‌کرد و بر اساس اون تصویر کاربر وارد یه بازی سوال‌جواب درباره اون شی می‌شد. ترکیب تکنولوژی و خلاقیتش واقعاً جذاب بود.»
داوران، شامل هانیه گودرزی (مدیر محصول بازی هانی‌لند)، فرزین محمدسعیدی (آرت دایرکتور استودیو فانتوری) و رضا سعیدی (مدیر استودیو بازی‌سازی پولاریس)، پس از بررسی آثار، 4 برنده را انتخاب کردند:
امیرحسین اسدی، علی لنگری، مهشید میرزائی آذر با شوتامین (15 میلیون تومان)
محمد حسین خانی، محمد امین خاندانی با هامون (12 میلیون تومان)
عرفان طاهر با فرهنگ شو (9 میلیون تومان)
علی موسوی‌نیا، مانی رستمی و مهدی گرجی با مد ساینس (7 میلیون تومان)
جوایز توسط خانم یگانه (مدیرعامل مجموعه انارستان ) و آقای بختیاری (عضو هیئت مدیره مجموعه انارستان) اهدا شد و همه شرکت‌کننده‌ها هم لوح تقدیر و یادگاری گرفتند.
آینده‌ی ناراستار چه خواهد بود؟
نظری با اشتیاق از برنامه‌های بعدی می‌گوید: «دفعه بعد زودتر اطلاع‌رسانی می‌کنیم. با تجربه‌ی این دوره، رویداد حرفه‌ای‌تر و بزرگ‌تر میشه. اسپانسرهای احتمالی هم هستن که می‌تونن جوایز رو بیشتر کنن و رویداد رو بهتر به چشم بیارن.»
هدف بزرگ، استعدادها را به اوج برسانیم
وقتی از هدف استعداد‌یابی می‌پرسیم، جوابش پر از امید است: «ما با استودیوهای دیگه در تعاملیم و گاهی نیروی متخصص رو به هم معرفی می‌کنیم. ناراستار یه دیتابیس از فعالای این حوزه بهمون می‌ده. خیلی از بازی‌سازها با یه راهنمایی ساده می‌تونن محصولشون رو موفق کنن. نشر بازی هم بخشیه که می‌تونیم کمکشون کنیم. توی دوره‌های بعدی هم ورکشاپ‌های زیادی خواهیم داشت.»
پایان یا آغاز؟
ناراستار فقط یک رویداد نبود؛ بلکه قدمی برای زنده کردن صنعت بازی‌سازی ایران بود. با برنامه‌ریزی برای دوره‌های منظم و بزرگ‌تر، این جشنواره می‌خواهد راه را برای ستاره‌های آینده هموار کند. به قول علی نظری: «این تازه شروع ماجراست.»