بزرگنمايي:

پیام ویژه - اکو ایران /متن پیش رو در اکو ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
جمعه شب، ده روز پیش از مراسم تحلیف، دونالد ترامپ در وسط یک میز U شکل در میان متحدان راست‌گرای افراطی خود، در سالن سفید و طلایی مار-ئه-لاگو میزبان چند ده نفر از اعضای انجمن آزادی مجلس نمایندگان، گروه فوق محافظه‌کار بود و دیدگاهش را درباره این لحظه قدرت توضیح می‌داد.
رئیس‌جمهور چهل‌وپنجم (و به‌زودی چهل‌وهفتم) گفت که دموکرات‌ها آسیب‌دیده، دلسرد و بی‌نظم هستند. اگرچه او پذیرفت که «گاهی یک حیوان زخمی خطرناک‌ترین است»، اما اشاره کرد که می‌خواهد از ضعف آن‌ها بهره‌برداری کند. زمان آن رسیده بود که با قدرت زیاد عمل کند.
چه ایده‌اش برای «یک لایحه بزرگ و زیبا» برای پیش بردن دستور کار چندین تریلیون دلاری قانون‌گذاری‌اش باشد، چه اشتیاقش برای معامله‌ای برای پایان دادن به جنگ روسیه و اوکراین (و شاید تحقق آرزوی دوره اولش برای جایزه نوبل صلح)، چه تمایلش برای خرید گرینلند، کانال پاناما و کانادا برای ایالات متحده، یا اصرارش به یک مشاور که در روز مراسم تحلیف تا زمانی که «دستم بشکند» به امضای دستورات اجرایی ادامه خواهد داد، آقای ترامپ نشان داده که می‌خواهد ریاست‌جمهوری‌اش را با نمایش قدرت آغاز کند.
او از تجربه قبلی می‌داند که باید سریع عمل کند، او ریاست‌جمهوری خود را به عنوان یک رئیس‌جمهور بی‌قدرت آغاز می‌کند. و پس از انتخابات میان‌دوره‌ای 2026، زمانی که توجه‌ها به جانشین او معطوف خواهد شد، بعید است ترامپ بتواند همان نفوذ را بر جمهوری‌خواهان کنگره و شرکت‌های آمریکایی حفظ کند.
ترامپ در تاریخ 20 ژانویه 2017، اندکی پس از مراسم تحلیف خود در همان بعدازظهر، یک دستور اجرایی امضا کرد. بنا بر این تجربه می‌داند که باید در اجرای اولویت‌های خود سریع عمل کند.
کلیان کانوی، مدیر کمپین او در سال 2016 که در دوره اول ریاست‌جمهوری به‌عنوان مشاور ارشد کاخ سفید خدمت می‌کرد گفت: «ما در سال 2017، اکثریت 40 کرسی جمهوری‌خواه در مجلس نمایندگان را داشتیم، اما باز هم برای تحقق فهرست دستاوردها مشکل داشتیم. این بار، اکثریت کمتر اما مأموریت بزرگ‌تری وجود دارد. رئیس‌جمهور ترامپ می‌داند که می‌تواند با سرعت و فوریت عمل کند.»
مصاحبه با بیش از دوازده نفری که اخیراً با ترامپ صحبت کرده‌اند، رئیس‌جمهور منتخبی را توصیف می‌کند که قدرت خود را بسیار متفاوت از آنچه در آستانه نخستین مراسم تحلیفش در سال 2017 می‌دید، می‌بیند. در آن زمان، او در حالت تدافعی بود؛ مخالفت با ریاست‌جمهوری‌اش پس از پیروزی شوکه‌کننده‌اش شدید بود و او به توصیه کهنه‌کاران واشنگتن در مورد انتخاب افراد و اولویت‌ها گوش می‌داد. 
اکنون، او ضعف را در همه جا احساس می‌کند، در کپیتال هیل، میان مدیران اجرایی و در رسانه‌ها. و او خود را بهترین مشاور خودش می‌داند.
ترامپ به دیگران گفته که می‌خواهد در ابتدای کار حدود 100 دستور اجرایی امضا کند، از جمله آنچه که او «بزرگ‌ترین عملیات اخراج مهاجران در تاریخ آمریکا» نامیده است، که با اخراج مهاجران غیرقانونی دارای سوابق جنایی آغاز می‌شود. دستیاران می‌گویند که احتمالاً او به‌زودی سفری به جنوب کالیفرنیا برای بازدید از مناطقی که اخیراً توسط آتش‌سوزی ویران شده‌اند، و به کارولینای شمالی برای بازدید از مناطقی که سال گذشته توسط طوفان هلن نابود شده‌اند، انجام خواهد داد.
از دیدگاه ترامپ، بزرگ‌ترین نگرانی او هنگام ورود به دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش دموکرات‌ها نیستند. او بسیار بیشتر نگران حزب خودش است. اکثریت‌های محدود جمهوری‌خواهان در کنگره به‌قدری شکننده است که تنها با تعداد کمی از جمهوری‌خواهان نافرمان، می‌توان شانس او برای تحقق وعده‌های اصلی کمپینش را نابود کرد.
او در جلسه 10 ژانویه به اعضای انجمن آزادی مجلس نمایندگان گفت: «ما باید متحد بمانیم.»، او همچنین ابراز تأسف کرد که، به نظرش، دموکرات‌ها در مقایسه با جمهوری‌خواهان بسیار بهتر در حفظ اتحاد عمل می‌کنند.
یکی دیگر از نگرانی‌هایی که ذهن ترامپ را مشغول کرده، بازی سیاسی احتمالی کنگره بر سر سقف بدهی است. او به مشاورانش گفته که معتقد است اگر آمریکا در پرداخت بدهی‌های خود ناتوان باشد، این وضعیت به وضعیتی مشابه «1929» منجر خواهد شد، اشاره‌ای کوتاه به رکود بزرگ اقتصادی. 
ترامپ جمهوری‌خواهان را تحت فشار قرار داد تا پیش از آنکه او کارش را آغاز کند، سقف بدهی را افزایش دهند یا آن را لغو کنند، تا این مشکل از سر راه او برداشته شود، اما جمهوری‌خواهان به درخواست او پاسخ ندادند.
مشاوران ترامپ به‌خوبی می‌دانند که کنگره جمهوری‌خواه، به‌ویژه مجلس نمایندگان، از درون دچار شکاف است. علاوه بر این، رئیس‌جمهور منتخب کنترل کاملی بر سنا ندارد؛ جایی که دو سناتور برجسته، تام کاتن از آرکانزاس و پیت ریکتز از نبراسکا، با ترامپ بر سر اجرای ممنوعیت تیک‌تاک اختلاف نظر داشته‌اند. 
تهدیدهای ترامپ به انتقام یا چالش‌های انتخاباتی اولیه گاهی مؤثر است، اما نه همیشه.
او هنوز شکست اولین تلاش خود برای تصویب قانونی مهم را به یاد دارد، تصمیمش برای پیروی از توصیه پل رایان، رئیس مجلس نمایندگان وقت، برای تلاش جهت لغو قانون اوباماکر.
با این وجود، ترامپ می‌داند که او هرگز به اندازه اکنون قدرت نداشته است. او قصد دارد حداکثر استفاده را از آن ببرد و ارزش کامل مالی این قدرت را استخراج کند. او با مدیران ارشد اجرایی تماس گرفته و از آن‌ها حمایت خواسته است. و بسیاری از آن‌ها حتی بدون درخواست مستقیم پاسخ مثبت داده‌اند. ترامپ در مار-ئه-لاگو پذیرای گروهی از میلیاردرهای فناوری بوده که زمانی از آن‌ها انتقاد می‌کرد، از جمله بیل گیتس، مارک زاکربرگ و جف بزوس، که همگی به‌طور خصوصی به او احترام گذاشته و علناً از او تعریف کرده‌اند.
ترامپ بارها به دستیارانش گفته است: «همه می‌خواهند دوست من باشند.»
ترامپ همچنین به شدت مشغول یافتن راه‌هایی برای اعمال نفوذ در سطح جهانی است. او در ابتدا معتقد بود که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، دست برتری دارد، به‌ویژه پیش از سقوط رژیم اسد در سوریه. اما از آن زمان، او به اطرافیانش گفته که فکر می‌کند پوتین در موقعیت مالی ضعیفی قرار دارد و ممکن است تحریم‌های بیشتر او را وادار به مذاکره برای پایان دادن به جنگ روسیه و اوکراین کند.
او همچنین فرصت‌هایی در ضعف جمهوری اسلامی ایران می‌بیند؛ اسرائیل توانسته است سیستم دفاع هوایی ایران را از بین ببرد و نیروی مورد حمایت آن، حزب‌الله، را نابود کند. ترامپ معتقد است جمهوری اسلامی اکنون آسیب‌پذیر است و ممکن است زمان مناسبی برای مجبور کردن رهبران ایران به دادن امتیازات بزرگ باشد؛ توافقی بزرگ که او امیدوار بود در صورت پیروزی در انتخابات 2020 به آن دست یابد.
واژه‌ای که او بارها، چه در عموم و چه در محافل خصوصی، تکرار می‌کند، «اختیار» است. نحوه درک ترامپ از پیروزی‌اش در سال 2024 و درس‌هایی که از آن گرفته، می‌تواند دوره دوم ریاست‌جمهوری او را شکل دهد.
ترامپ اهمیت زیادی به این واقعیت می‌دهد که در این انتخابات رأی عمومی را به دست آورده است، چیزی که در پیروزی‌اش در سال 2016 در برابر هیلاری کلینتون موفق به انجام آن نشد.
اما او به‌طور معمول تلاش کرده است پیروزی در انتخاباتی نسبتاً تنگاتنگ را به‌عنوان یک «پیروزی قاطع» معرفی کند. در حالی که تقریباً نیمی از رأی‌دهندگان آمریکایی به ترامپ رأی نداده‌اند، او ادعا کرده است که پیروزی‌اش به معنای «اختیار بی‌سابقه و قدرتمند» است.
برخی از نزدیکان ترامپ نگرانند که او به‌سرعت میزان حمایت از خود را در بوته آزمایش قرار دهد. یک نظرسنجی اخیر از وال‌استریت ژورنال نشان داده است که در حالی که عموم مردم از بسیاری از اهداف کلی او حمایت می‌کنند، بیشتر آن‌ها با پیشنهادهای افراطی‌تر احساس راحتی نمی‌کنند. 
برای مثال، بیشتر آمریکایی‌ها از اخراج مهاجرانی که سابقه جنایی دارند حمایت می‌کنند، اما با حمله به خانه‌ها و محل‌های کار مهاجران غیرقانونی که سابقه‌ای ندارند، بسیار کمتر موافق‌اند.
وقتی صحبت از برنامه‌های ترامپ برای عفو سریع افرادی می‌شود که در حمله 6 ژانویه 2021 به ساختمان کنگره ایالات متحده محکوم شده‌اند، یک نظرسنجی دانشگاه مونموث در دسامبر نشان داد که تنها 34 درصد از این اقدام حمایت کرده و 61 درصد با آن مخالفت کرده‌اند. مشاوران ترامپ به‌صورت خصوصی بر سر گستره این عفوها و اینکه آیا شامل افرادی مانند انریکه تاریو، رهبر سابق گروه «پسران مفتخر» که به آشوب محکوم شده است، بشود یا نه، بحث کرده‌اند.
افرادی که با ترامپ در دولت اولش کار کرده‌اند، اشاره می‌کنند که مواقعی که او به خود آسیب می‌زند، معمولاً زمانی است که احساس اعتماد به نفس زیادی دارد. 
روز پس از شهادت رابرت اس. مولر سوم، مشاور ویژه، در کنگره درباره تحقیقاتش در مورد دخالت روسیه در انتخابات 2016، ترامپ با رئیس‌جمهور اوکراین تماس گرفت و او را تحت فشار قرار داد تا درباره جوزف آر. بایدن جونیور و پسرش تحقیق کند، تماسی که در نهایت باعث اولین استیضاح ترامپ شد.
با این حال، ترامپ دلایل کافی برای این باور دارد که این بار با موانع کمتری روبه‌رو خواهد شد.
او نامزدهایی برای سمت‌های ارشد دولتی و کابینه پیشنهاد داده است که سابقه شخصی و دیدگاه‌های سیاسی‌شان در گذشته حداقل با مخالفت شدید روبه‌رو می‌شد. اما به جز کنار رفتن انتخاب اولش برای دادستان کل، مت گیتز، بحث‌برانگیزترین گزینه‌های آقای ترامپ، از جمله کاش پاتل برای ریاست اف‌بی‌آی و پیت هگست برای وزارت دفاع، احتمال زیادی برای تأیید توسط سنا، که تحت کنترل جمهوری‌خواهان است، دارند. جمهوری‌خواهان از جلسه استماع هگست، که در آن درباره روابط خارج از ازدواج و مصرف الکل او پرسش شد، استفاده کردند تا دموکرات‌ها را به نمایش برتری اخلاقی نادرست متهم کنند.
تنها مقام ارشدی که ترامپ هنوز به‌صورت خصوصی درباره‌اش ابراز نگرانی می‌کند، تولسی گبرد، گزینه او برای مدیریت اطلاعات ملی است. او ایالات متحده و ناتو را برای تحریک جنگ در اوکراین مقصر دانسته است. 
ترامپ امیدوار است که این بار تجربه‌ای متفاوت در پایتخت داشته باشد. او خاطرات تلخی از واشنگتن دارد و از زمانی گلایه می‌کند که به گفته خودش، با «پیگرد قانونی ناعادلانه» تحقیق درباره روسیه تحت تعقیب قرار گرفت.
دولت اول ترامپ به دلیل افشاگری‌های حیرت‌انگیز از داخل کاخ سفید شناخته می‌شد؛ اما این بار رئیس‌جمهور جدید مصمم است وفاداری را در میان اطرافیانش تضمین کند. او قصد دارد یک دستور اجرایی معروف به “Schedule F” را بازگرداند، که اخراج کارمندان دائمی دولت، از جمله کسانی که او ممکن است غیر وفادار بداند را بسیار آسان‌تر می‌کند.
ترامپ به مشاورانش گفته که این بار نمی‌خواهد هیچ «افشاگر» و هیچ‌کسی که بخواهد کتاب خاطرات بنویسد، حضور داشته باشد. او به دستیارانش اختیار داده تا نامزدهای مشاغل ارشد دولتی را درباره دیدگاه‌هایشان نسبت به حمله 6 ژانویه و ادعای دروغین ترامپ مبنی بر پیروزی در انتخابات 2020 مورد پرسش قرار دهند.
گوندلا بلر، یکی از اولین زندگینامه‌نویسان ترامپ، گفته که او از مدلی که در زمان فعالیت به‌عنوان توسعه‌دهنده املاک استفاده می‌کرد، یعنی به‌صف کردن افراد علیه یکدیگر برای کنترل آن‌ها، حداکثر استفاده را کرده است.
به گفته بلر، «دور اول در کاخ سفید، او هنوز درک نکرده بود که چه میزان بوروکراسی ذاتاً در دولت فدرال وجود دارد. این بار به نظر می‌رسد که او بسیار نزدیک‌تر به فهم این موضوع است تا بتواند کارهایی که در اولین دوره تلاش داشت انجام دهد را دنبال کند؛ ترساندن افراد، جلوگیری از ایجاد اتحادهای افقی، و اطمینان از اینکه همه به‌صورت عمودی به او گزارش می‌دهند.»
رئیس‌جمهور منتخب گفته که رسانه‌ها پس از پیروزی‌اش رفتار بهتری با او داشته‌اند و تماس‌هایی را از خبرنگاران شبکه‌هایی که او قبلاً «فیک نیوز» می‌نامید، مانند سی‌ان‌ان و ان‌بی‌سی، روی تلفن همراه خود پاسخ می‌دهد. اما او همچنین برخی از خبرنگاران و رسانه‌ها را به دلیل پوشش‌هایی که خوشایندش نیست، به شکایت قانونی تهدید کرده است و اشاره کرده که می‌خواهد مجوزهای پخش تلویزیونی را از رسانه‌هایی که با او مخالف هستند، لغو کند.
ترامپ این ایده را در سر دارد که ممکن است واشنگتن را حتی از نظر ظاهری تغییر دهد. او به دنبال بازخرید هتل والدورف آستوریا در خیابان پنسیلوانیا است تا آن را دوباره به یک هتل ترامپ تبدیل کند، مکانی امن برای طرفدارانش در شهری که او در نوامبر تنها حدود 7 درصد از آرا را به دست آورد. 
سایر متحدان او نیز به دنبال ایجاد یک باشگاه اجتماعی برای نزدیکان ترامپ هستند. و ترامپ اخیراً به شهردار واشنگتن، موریل باوزر، گفته که می‌خواهد شاهد پاک‌سازی نقاشی‌های دیواری باشد.
او همچنین ایده‌هایی برای طراحی مجدد کاخ سفید دارد. او به نزدیکانش گفته که از ایده تبدیل یکی از اتاق‌های نزدیک به اتاق غذاخوری دفتر بیضی‌شکل به یک فضای دورهمی برای دوستانش خوشش می‌آید.
ایلان ماسک، که در روزهای اخیر درباره امکان داشتن فضایی در دفتر غربی کاخ سفید سؤال کرده است، احتمالاً یکی از افرادی خواهد بود که اگر ترامپ این ایده را اجرا کند، روی مبل آن دفت حضور خواهد داشت.